Bronisław Komorowski przyszedł na świat 25 maja 1889 r. w Barłożnie k. Starogardu Gdańskiego w rodzinie Jana i Katarzyny z Geńczów. Był uczniem Collegium Marianum w Pelplinie, następnie gimnazjum w Chełmnie, gdzie zdał maturę. W Pelplinie w Seminarium Duchownym odbył studia teologiczno-filozoficzne i w 1914 r. przyjął święcenia kapłańskie. Pierwszą posługę pełnił w kościele w Łęgowie koło Pruszcza Gdańskiego.
W 1915 r. został przeniesiony do kościoła św. Mikołaja w Gdańsku, w którym był wikariuszem dla Niemców i Polaków do 1924 roku. Szczególną opieką objął polskie rodziny. Dzięki jego staraniom od 1919 r. odbywały się msze święte z polskim kazaniem. Przygotowując dzieci do Komunii, uczył je języka ojczystego i historii Polski.
Pod koniec I wojny światowej został członkiem Rady Ludowej, której celem było przyłączenie Gdańska do Polski. Po ustanowieniu w 1920 r. Wolnego Miasta Gdańska popierał postulaty Polaków domagających się polskiego duszpasterstwa i polskich kościołów. W 1923 r. został przewodniczącym Towarzystwa Budowy Kościołów Polskich, które od Komisarza Generalnego RP otrzymało budynek po pruskiej ujeżdżalni koni we Wrzeszczu. Dzięki pomocy polskiej społeczności w 1924 r. urządzono w nim kaplicę. Biskup Edward O’Rourke mianował księdza Komorowskiego jej rektorem. Ofiarność mieszkańców i instytucji gdańskich oraz Polaków w kraju pozwoliła na przekształcenie kaplicy w kościół św. Stanisława Biskupa Męczennika, który poświęcono w 1925 r. i konsekrowano w 1934 roku.
Ksiądz Komorowski skupiał życie religijne, społeczne, kulturalne i narodowe Polaków wokół pierwszego polskiego kościoła w Gdańsku. W uznaniu dla jego zasług zwany był „pierwszym polskim proboszczem”. Objął honorowy patronat nad drużynami harcerskimi we Wrzeszczu, popierał rozwój sportu wśród młodzieży. Był moderatorem Akademickiego Koła Misyjnego i Sodalicji Mariańskiej Akademików. Został delegatem Ligi Katolickiej powołanej 15 listopada 1925 roku. Przez kilka kadencji pełnił funkcję wiceprezesa Gminy Polskiej. W latach 1933–1934 był jedynym polskim radnym miasta Gdańska. Jako kurator działał w najstarszej polskiej organizacji Towarzystwa Ludowego „Jedność”. Po wystąpieniu z Gminy Polskiej został członkiem zarządu Związku Polaków, a następnie w latach 1937–1939 po zjednoczeniu się polskich organizacji trzecim wiceprezesem Gminy Polskiej – Związku Polaków.
Zamów to wydanie "Królowej Różańca Świętego"!
…i wspieraj katolickie czasopisma! Mnóstwo ciekawych tekstów o duchowości pompejańskiej oraz świadectwa!
Zobacz Zamów PDFRazem z ks. Franciszkiem Rogaczewskim zabiegał o erygowanie polskich parafii personalnych. 7 października 1937 r. został mianowany proboszczem polskiej parafii personalnej. Na skutek protestów gdańskich nazistów biskup O’Rourke 6 dni później zawiesił nominację. 2 kwietnia 1939 r. ks. Komorowski obchodził uroczyście jubileusz 25-lecia kapłaństwa.
Wcześniej atakowany przez gdańskich nazistów, został rano 1 września 1939 r. aresztowany. Uwięziony w Viktoria Schule w Gdańsku, dotkliwie pobity, następnego dnia został włączony do pierwszego transportu więźniów do obozu Stutthof. Jako kapłan cieszący się autorytetem i powszechnym szacunkiem Polaków był narażony na szykany i prześladowanie esesmanów.
Pod koniec września oskarżony pod groźbą rozstrzelania o gromadzenie broni w kościele za to, że nie potwierdził zarzutu, ukarany został trzydniowym pobytem w bunkrze, odebraniem posiłków i biciem. Po odbyciu kary zmuszany był do wykonywania najbardziej uciążliwych prac. Roman Bellwon wspominał: „Starano się zrobić z niego obozowe pośmiewisko przez mianowanie go kapem kolumny roboczej czyszczącej kloaki obozowe. Chciano go przy tym zmusić, aby znęcał się nad współwięźniami. Lecz on okazał Chrystusową miłość wobec nich, pomagając najbardziej wycieńczonym, dzieląc się z nimi każdą strawą. Sam maltretowany i okrutnie dręczony, do końca zachował dla wszystkich otwarte serce i uśmiechniętą twarz. Stale podtrzymywał nas na duchu zachowując postawę prawdziwie polską i kapłańską”.
reklama
Piękne różańce z kamienia
Piękne i wytrzymałe różańce z wzorem Matki Bożej Pompejańskiej. Znajdź coś dla siebie!
Zapytany przez ks. Wojciecha Gajdusa, jak czuł się podczas czyszczenia kloak, odpowiedział: „Czułem się jak na ambonie na oczach więźniów i dbałem o to, żeby kazanie dobrze wypadło. Myślę, że to były moje najlepsze kazania”.
W niedzielę palmową został włączony do karnej kompanii, którą esesmani zmuszali do wykonywania prac w biegu i specjalnych ćwiczeń. W Wielki Czwartek 21 marca 1940 r. przyjął komunię świętą podczas pierwszej mszy świętej odprawionej potajemnie w baraku przez ks. Bolesława Piechowskiego. Następnego dnia został rozstrzelany w pobliżu obozu w lesie podczas zbiorowej egzekucji 67 wybitnych działaczy polskich z Wolnego Miasta Gdańska i Pomorza.
Mogiłę odnaleziono w listopadzie 1946 r. i wydobyto ciała ofiar. Uroczysty pogrzeb odbył się 4 kwietnia 1947 r. w Wielki Piątek na cmentarzu na gdańskiej Zaspie.
Jan Paweł II beatyfikował ks. Bronisława Komorowskiego dnia 13 czerwca 1999 r. w gronie 108 męczenników II wojny światowej. Kościół katolicki w Polsce wspomina ich w liturgii 12 czerwca.
ELŻBIETA GROT historyczka
Przestawia życiorysy duchownych męczenników obozów koncentracyjnych. Pracuje w muzeum KL Stutthof.
Wyszukaj jej teksty.
