Stanisława Rodzińska urodziła się 16 marca 1899 roku w Nawojowej koło Nowego Sącza w rodzinie organisty Michała i Marii z Sekułów jako drugie z pięciorga ich dzieci. Wcześnie osierocona, została w wieku dziesięciu lat podopieczną sióstr dominikanek klasztoru w Nawojowej, które otoczyły ją troskliwą opieką, wychowały i wykształciły, umożliwiając naukę w Seminarium Nauczycielskim w Nowym Sączu.
Pozostałe tematy
Godzinki: Tercja
W trzeciej godzinie modlitwy ku czci Najświętszej Maryi Panny autor nadal korzysta z motywów i symboli biblijnych. Każdy z nich wykorzystuje, by podkreślić piękno Maryi, jej oddanie Bogu oraz przymioty, którymi odznaczała się jako Matka Boża.
Historia nowenny pompejańskiej
Rok 1879 miał być w pełnym tego słowa znaczeniu rokiem pamiętnym, ponieważ nie tylko rozwijała się owocnie praktyka piętnastu sobót różańcowych, do której, niczym do kotwicy, uczepiało się wiele topiących się w morzu bólu i cierpienia dusz, ale też pojawić się miała z matczynego natchnienia Niebiańskiej Królowej także inna skuteczna pomoc dla dusz, jaką jest „Nowenna do Matki Bożej Pompejańskiej o zesłanie łask w przypadkach beznadziejnych”.
Sakrament kapłaństwa
Spośród siedmiu sakramentów Kościoła katolickiego kapłaństwo zajmuje szczególne miejsce. Między innymi dlatego, że bez kapłanów niemożliwe jest sprawowanie innych sakramentów, przede wszystkim Mszy świętej i spowiedzi.
Moc w słabości
„Jeżeli Święta Dziewica wybrała mnie, to dlatego, że byłam najbardziej niewykształcona. Gdyby znalazła gorszą ode mnie, wybrałaby ją” – tak mówiła o sobie św. Bernadetta Soubirous. Ale czy tylko to, że została wybrana przez Maryję, sprawiło, że została świętą? Przyjrzyjmy się bliżej jej duchowości i temu, co ją kształtowało.
Zawitaj, Panno mądra, domie poświęcony
Już w pierwszym wersecie hymnu przewidzianego na prymę autor modlitwy maryjnej umieszcza dwie aluzje biblijne. Odnosi się do mądrości Maryi, wzywając ją słowami „zawitaj, Panno mądra” oraz podkreśla jej świętość, używając wyrażenia „domie poświęcony”. Wskazanie na mądrość Maryi wiąże ją z tradycją dzieł mądrościowych Starego Testamentu. Jest to korpus ksiąg określanych mianem dydaktycznych, w których dominuje przekazywanie rad, wskazywanie na skutki dobrego i złego postępowania, udzielanie wskazówek, jak żyć pięknie, oczywiście zgodnie z tradycją żydowską, choć prawidła zawarte chociażby w Księdze Mądrości mogą być również i obecnie stosowane.
Suplika do Matki Bożej Pompejańskiej
1 września 1883 roku Leon XIII ogłosił encyklikę „Supremi apostolatus officio”. Pisze w niej: „Widzicie, Czcigodni Bracia, jak długie i ciężkie walki i doświadczenia przechodzi Kościół. Chrześcijańską pobożność, publiczną uczciwość obyczajów, a nawet samą wiarę, która jest najwyższym dobrem i początkiem innych cnót, widzimy wystawionymi na co dzień większe niebezpieczeństwa. (…) Najboleśniejszą zaś rzeczą i najbardziej godną opłakiwania jest to, że tyle dusz odkupionych Krwią Jezusa Chrystusa, porwanych jakby jakimś wichrem zbłąkanego wieku, pędzi na oślep ku złemu i popada w wiekuistą zgubę. (…) Przeto nie tylko zachęcamy wszystkich chrześcijan, aby, czy to publicznie, czy osobno, każdy w swym domu i ze swą rodziną odprawiali pobożne modły różańcowe”.
Czy katolik musi być ekologiem?
„Czyńcie sobie ziemię poddaną” – to zdanie z Księgi Rodzaju określa szczególną rolę człowieka w świecie. W boskim planie mamy wyjątkowe miejsce: człowiek jest zwieńczeniem stworzenia. „Obdarzyłeś go władzą nad dziełami rąk Twoich; złożyłeś wszystko pod jego stopy” – czytamy w Psalmie 8. Jednocześnie trudno dzisiaj nie ulec wrażeniu, że to wywyższenie bywało rozumiane w pokrętny sposób, a mylna interpretacja zaprowadziła świat nad skraj przepaści. Przez ostatnie sześć-siedem dekad niszczymy Ziemię na potęgę.
Niepojęty dar i odpowiedzialność
Chrzest święty jest zanurzeniem w śmierci i zmartwychwstaniu Pana Jezusa Chrystusa, który uwalnia nas od grzechu pierworodnego oraz daje nam uczestnictwo w życiu Trójcy Przenajświętszej. Jest to więc niepojęty dar, ale też wielkie zobowiązanie, co wyrażamy przy sprawowaniu sakramentu, kiedy przed wyznaniem wiary w zbawczą moc Pana Boga wyrzekamy się grzechu, wszystkiego, co do niego prowadzi, i szatana.
Ksiądz Stefan Wincenty Frelichowski
Ksiądz Stefan Wincenty Frelichowski urodził się 22 stycznia 1913 roku w Chełmży nad Wisłą w rodzinie Ludwika Frelichowskiego i Marty z domu Olszewskiej. W młodości należał do Sodalicji Mariańskiej i do 2 Drużyny Harcerzy im. Zawiszy Czarnego, w której zdobywał stopnie od młodzika do harcerza Rzeczypospolitej. W czasie nauki w Wyższym Seminarium Duchownym w Pelplinie od 1931 roku należał do Starszo Harcerskiego Zrzeszenia Kleryków, pełniąc w latach 1933-1936 funkcję komendanta Kręgu Kleryckiego.
Chrzest święty
Wspomnijmy więc wspólnie co nieco z papieskiego nauczania na temat sakramentu chrztu świętego. Nie będziemy oczywiście przytaczać wszystkich wypowiedzi papieża, a jedynie te najbardziej znane, często cytowane w kazaniach i mediach.
Pożegnanie o. Przepierskiego
Pożegnanie Apostoła Matki Bożej Żółkiewskiej przez jego siostrę.
Ave Maria! Pozwolicie, kochani, że podzielę się kilkoma okruchami wspomnień o moim kochanym Bracie. „Przybądź, Duchu Święty, i rozpal nasze umysły i serca mocą swojej miłości i prawdy. Amen”.
Alan z La Roche
Nie znamy zbyt wielu szczegółów z jego życia. Jednak w historii zapisał się jako niezwykle gorliwy krzewiciel modlitwy różańcowej, której nadał formę znaną nam obecnie. Maryja sama wybrała go do tej szczególnej misji, co potwierdził wyjątkowy znak, jaki mu pozostawiła.
Dzieje naszych „Godzinek”
Jest rok 1660, noc przed bitwą z Moskalami pod Połonką, z 27 na 28 czerwca. Jan Chryzostom Pasek spędza ją na trupie jednego z wrogów. Ale –
Maryja świątynią Boga
Godzinki to modlitwa szczególna nie tylko ze względu na charakter maryjny. Modlącego się słowami, przez które wyraża swoje przywiązanie do Maryi, łączy z Nią odniesienie się do motywów i wątków biblijnych. Maryja czyniła podobnie, kiedy wysławiała Boga słowami hymnu „Wielbi dusza moja Pana”.
Ks. prałat Antoni Zuber – wspomnienie
Przeszedł do wiecznej przestrzeni Boga. 21 października 2020 roku cichutko, nad ranem, przeszedł do wiecznej przestrzeni Boga ksiądz prałat Alojzy Zuber, kapłan wielkiego serca, pokory i posłuszeństwa, ostoja cierpliwości, nosiciel pokoju i życzliwości. Wielki Czciciel Najświętszej Maryi Panny. Przeszedł, aby w bliskości Trójcy Przenajświętszej, Najświętszej Dziewicy Maryi oraz całego dworu niebieskiego odebrać nominację do kontynuowania w niebie gorliwej służby rozpoczętej tu, na ziemi.
Miesięczne nabożeństwo do św. Józefa
Zakończyliśmy cykl artykułów z cyklu „Piękno sanktuarium pompejańskiego”, a z tym wydaniem zaczynamy nowy, poświęcony duchowości pompejańskiej. Przeniesiemy uwagę z murów, fresków, obrazów – sztuki – na obszar mistycznej spuścizny bł. Bartola Longo. To wielkie i bogate dziedzictwo, które jest godne opisania, poznania i wdrożenia do naszej osobistej praktyki modlitewnej.
Małżeństwo i miłość w rodzinie
„Pośród tych wielu dróg rodzina jest drogą pierwszą i z wielu względów najważniejszą”. Tak pisze o rodzinie Jan Paweł II na początku „Listu do Rodzin”, powstałego z okazji Roku Rodziny obchodzonego w 1994 roku. Jednakże nie tylko podczas tego jednego roku uwaga papieża była skoncentrowana na rodzinie.
Co warto wiedzieć o małżeństwie?
„Opuści człowiek ojca i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym ciałem. A tak już nie są dwoje, lecz jedno ciało. Co więc Bóg złączył, niech człowiek nie rozdziela”. (Mt 19, 5-6) Kiedy Pan Bóg stworzył pierwszego człowieka – mężczyznę Adama, nie był on szczęśliwy, mimo że mieszkał w raju i miał wszystko, czego potrzebował do życia. Dokuczała mu samotność, której nie mogło zaspokoić żadne ze stworzeń.
Uznanie nieważności małżeństwa
Małżeństwo jest nierozerwalne. Co rusz jednak słyszę, że czyjeś małżeństwo zostało rozwiązane przez sąd biskupi. Jakie są zatem zasady oceny ważności małżeństwa?
Zapałka w ręku Boga: Paulina Jaricot
Jak sama pisała o sobie: „Lekkomyślna, niecierpliwa, tak żywa, że aż porywcza…”. Do tego niezwykle przedsiębiorcza i twórcza, towarzyska i błyskotliwa. Ale jej serce cały czas pozostawało zjednoczone z Jezusem, któremu oddała się całkowicie.