Najważniejszą zasadą prawa żydowskiego było przykazanie miłości Boga i bliźniego. Miarą dobrej miłości było serce, rozum i dusza, czyli elementy wyrażające istotę człowieka. Cały człowiek powinien kochać Boga i bliźniego tak, jak kocha samego siebie, i tę miłość zawierać w swoich uczuciach, myślach i wolnych działaniach.