Zobacz, jak wygląda najnowsze wydanie „Królowej Różańca Świętego”!
Numer 40
Radosna Pani Piasecka
Dwie kościelne komisje w XVII w. sprawdzały autentyczność cudów Matki Bożej Piaseckiej.
Nawrócony centurion XX wieku. Ernest Psichari
O mój Boże, nie będę się już obawiał Twego świata teraz,
gdy światło ujrzałem, i nie będę się już lękał samego siebie,
ponieważ wiem, że Ty we mnie jesteś.
Nie znałem Cię, bo chciałem Cię udowodnić,
a teraz Cię znam, bo Cię już udowodnić nie mogę.
O koronach
W tym numerze, na zakończenie cyklu poświęconego ciekawostkom różańcowym, proponujemy wymagającą historię o koronach. Poezja księdza Jana Twardowskiego wbrew pozorom nie należy do najłatwiejszych. Jeżeli wczytamy się dokładnie w te krótkie, nierzadko rymowane utwory, może się okazać, że zawarte w nich przesłanie będzie dla nas wyzwaniem, być może niewygodnym. Przykład takiego tekstu stanowi wiersz pt. „Korona”:
Kobiety przy pustym grobie
Pozycja kobiet w świecie starożytnym nie była zbyt uprzywilejowana, zwłaszcza w kulturach semickich, a więc także izraelskiej. Dziwić może fakt, że to właśnie kobiety stały się pierwszymi świadkami zmartwychwstania Jezusa, a zarazem pierwszymi misjonarkami tej zbawiennej wiadomości.
O Katechezie Dobrego Pasterza
„Msza jest nudna, nie chce mi się iść do kościoła” – wielu rodziców słyszy takie słowa. Trudno się z ich powodu nie denerwować, bo dzieci – szczególnie młodsze – są szczere i po prostu mówią to, co myślą. Jak zatem spowodować, by wiara była dla nich czymś pięknym i pociągającym?
Maria z Ágredy
Ile można oczekiwać od przeszło trzytysięcznej wioski gdzieś na hiszpańskiej prowincji? Być może niewiele. Ale w Ágredzie znajdziemy zabytkową architekturę, firmę reprezentującą przemysł motoryzacyjny, klub piłkarski, jak również dom i klasztor jednej z najbardziej wpływowych kobiet w historii Hiszpanii – siostry Marii od Jezusa, znanej powszechnie jako Maria z Ágredy.
Sandomierska Perła Różańcowa
Matko Najświętsza o wieczornej dobie,
Choćby na dworze deszcz szumiał i burze,
Przyjdziem ochotnie, aby złożyć Tobie
październikowych modlitw naszych róże,
wianek, co Twoim różańcem się zwie…
„Październikowe róże”, autor anonimowy
Marsz dla Królowej Polski cz. 6
Z Neapolu do Rzymu pozostało mi jakieś 200 km, a w nogach mam już ponad 2000, które przeszedłem przez 42 dni, aby uczcić stulecie odzyskania niepodległości.
Zbawienie niekatolika
Nie wiem oczywiście, czy ktoś powyższy zostanie zbawiony; jednak na pewno nie nastąpi to z powodu jego czynów. Podobnie zresztą, jak nikt spośród katolików nie jest w stanie uzyskać zbawienia dzięki swoim uczynkom. Powiem coś, co być może niektórych z Was oburzy – nawet święte życie Maryi nie było w stanie spowodować Jej zbawienia.
Niepokalane Serce ucieczką Polaków cz. 1
Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię, nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeśli obumrze… (J 12, 24)
Świadectwa z KRŚ40
Oto najnowsze świadectwa nowenny pompejańskiej!
Matka Kościoła
„Ty jesteś Piotr – Opoka, i na tej opoce zbuduję mój Kościół, a bramy piekielne go nie przemogą” (Mt 16, 18)
Grzegorz Jakielski: Żyj w pełni swoją wiarą
Z Grzegorzem Jakielskim spotkałem się w Niepokalanowie, na pierwszej sobocie miesiąca.
Unicka Madonna w Chełmie
Nad Chełmem, 60-tysięcznym miastem, którego dzieje sięgają X w., górują dwie białe wieże imponującej bazyliki.
Dziesięć przykazań cz. 3
W niniejszym artykule rozważymy cztery ostatnie przykazania Bożego Dekalogu. Jak czytamy w „Katechizmie Kościoła katolickiego” (KKK), „Siódme przykazanie (>>Nie kradnij<<) zabrania zabierania lub zabierania niesłusznie dobra bliźniego i wyrządzania bliźniemu szkody w jakikolwiek sposób dotyczący jego dóbr”. W innym miejscu czytamy: „Siódme przykazanie zabrania kradzieży, która polega na przywłaszczeniu sobie dobra drugiego człowieka wbrew racjonalnej woli właściciela”. Jako kradzież należy też rozumieć umyślne zatrzymanie rzeczy pożyczonych, oszustwa w handlu, nieoddanie – gdy to możliwe – rzeczy znalezionych, wypłacenie nieuczciwych wynagrodzeń, celowe zawyżanie cen – spekulacje cenami.
Skorpion
Skorpiony, według autora biblijnego, upodobały sobie za miejsce zamieszkania pustynne tereny, zwłaszcza te, które przemierzać mieli Izraelici w drodze do Ziemi Obiecanej.