Robert Bryl

Egzorcyzmy

Coraz więcej Polaków poszukuje pomocy u księży egzorcystów. Jeszcze dekadę temu pracowało w Polsce kilku egzorcystów, obecnie jest ich ponad stu.

Rachunek sumienia i pięć przykazań kościelnych

Dobry rachunek sumienia dokonuje się na podstawie 10 przykazań Bożych i pięciu przykazań kościelnych.

Dziesięć przykazań cz. 3

W niniejszym artykule rozważymy cztery ostatnie przykazania Bożego Dekalogu.

W kolejnym artykule analizować będziemy trzy kolejne przykazania Boże. Czwarte z nich rozpoczyna drugą tablicę Dekalogu. W wersji katechizmowej brzmi ono tak: „Czcij ojca swego i matkę swoją”. W Starym Testamencie jest jeszcze istotne dopowiedzenie: „abyś długo żył na ziemi, którą Pan, Bóg twój, da tobie” (Wj 20,12). Przykazanie to skonstruowane jest pozytywnie i zawiera się w nim konkretna obietnica Boża za jego wypełnienie.

Przykazania Boże

Popularne jest przekonanie, że przykazania człowieka bardzo ograniczają – nic mi nie wolno, wszystko jest zabronione, to czy tamto jest grzechem, a przecież mamy prawo do wolności. Święty Paweł, odnosząc się do tego wątku, stwierdza krótko: „Wszystko mi wolno, ale nie wszystko przynosi korzyść. Wszystko mi wolno, ale ja niczemu nie oddam się w niewolę” (1 Kor 6,12).

„Nie dałaś mi miłości”

W kolejnej odsłonie cyklu artykułów „Za murami” spróbujemy ustalić przyczyny, które powodują, że niektóre osoby decydują się wkroczyć na drogę łamania prawa. Jest tych wyjaśnień pewnie tyle, jak wiele indywidualnych historii. Świat nauki niezadawana się jednak ogólnikami i szuka pewnych prawidłowości, wyjaśniających występujące zjawiska.

Drogami przemiany

Gdy kończyłem poprzedni artykuł, wśród różnych pytań znalazły się między innymi te odnoszące się do prognozowania szans na poprawę skazanych objętych formalnym wsparciem religijnym oraz tych, którzy takiego wsparcia nie mają wcale. Przypomnijmy, że według rysu historycznego rozwinięta pomoc religijna pojawiła się po I wojnie światowej i jej współczesną reaktywację można datować na koniec lat 80. ubiegłego stulecia. W poczuciu wywalczonej wolności udział w Mszach Świętych, nabożeństwach, rekolekcjach miał wręcz charakter euforyczny.

Więzienie wczoraj i dziś

Omawiając problematykę więzienną, pokazaliśmy dotychczas kilka świadectw nawróceń (?) dokonujących się na gruncie wspólnot protestanckich. Dzisiaj pragniemy temat możliwości przemiany człowieka skazanego poszerzyć również o wątek historyczny.

Janusz

W kolejnym artykule z cyklu „Za murami” przybliżymy sylwetkę 62-letniego Janusza. Pisze: „Przez 40 lat wydawało mi się, że jestem człowiekiem wierzącym, bo należałem do Kościoła katolickiego. W duchu Katechizmu uczyłem dzieci religii katolickiej. Niech mi Bóg wybaczy zaślepienie i fakt, że prowadziłem dzieci na zatracenie”. Czytający te słowa może przecierać oczy ze zdumienia i pytać, czy aby to nie pomyłka redakcji, że w katolickim czasopiśmie zamieszczono takie treści?

Za murami

Cykl artykułów „Za murami” rozpoczynamy od historii Andrzeja. (Pisownia oryginalna) „Byłem przestępny dla tych, którzy o mnie nie pytali, dałem się znaleźć tym, którzy mnie szukali – to słowa proroka Izajasza. Chcę dziękować Bogu poprzez Jezusa, że pozwolił mi odnaleźć siebie, choć w ogóle go nie szukałem” – tak rozpoczyna swoje świadectwo były więzień, który jeszcze niedawno odsiadywał wyrok w jednej z polskich placówek karnych.