Nie zostaliśmy powołani do tego, aby żyć na „zwolnionych obrotach”, lecz do prawdziwego życia w wierze i miłości, czyli życia w Duchu Świętym. Można wprost napisać: do bycia mistykiem, czyli człowiekiem widzącym głębiej i wyraźniej, widzącym Boga zawsze i we wszystkim.
Inne tematy
Wpatrujmy się z Maryją w najświętsze oblicze Jezusa
W tradycji Kościoła katolickiego znany jest kult oblicza Pana Jezusa, który na przestrzeni wieków przybierał różne formy.
Przykazania Boże – część 2
W kolejnym artykule analizować będziemy trzy kolejne przykazania Boże. Czwarte z nich rozpoczyna drugą tablicę Dekalogu. W wersji katechizmowej brzmi ono tak: „Czcij ojca swego i matkę swoją”. W Starym Testamencie jest jeszcze istotne dopowiedzenie: „abyś długo żył na ziemi, którą Pan, Bóg twój, da tobie” (Wj 20,12). Przykazanie to skonstruowane jest pozytywnie i zawiera się w nim konkretna obietnica Boża za jego wypełnienie.
Przykazania Boże
Popularne jest przekonanie, że przykazania człowieka bardzo ograniczają – nic mi nie wolno, wszystko jest zabronione, to czy tamto jest grzechem, a przecież mamy prawo do wolności. Święty Paweł, odnosząc się do tego wątku, stwierdza krótko: „Wszystko mi wolno, ale nie wszystko przynosi korzyść. Wszystko mi wolno, ale ja niczemu nie oddam się w niewolę” (1 Kor 6,12).