29 lipca 1922 r. wstąpiła do klasztoru Zgromadzenia Sióstr Zmartwychwstania Pańskiego w Kętach, przyjąwszy imię Alicja. W liście do przełożonej generalnej napisała: „Pragnę żyć i umierać dla Chrystusa, miłując Go nad wszystko, gdyż jest Miłością Najwyższą, Panem Bogiem i wszystkim moim”. Tu złożyła pierwsze śluby 2 lutego 1924 r. i śluby wieczyste 15 sierpnia 1928 r. W roku szkolnym 1928/1929 rozpoczęła pracę wychowawczyni oraz nauczycielki fizyki i chemii w gimnazjum i seminarium nauczycielskim na Sewerynowie w Warszawie, od 1930 roku pracowała na Żoliborzu.
W 1934 r. uzyskała tytuł dyplomowanego nauczyciela szkół średnich. Biorąc pod uwagę wybitne zdolności, sumienność w pracy i odpowiedzialność, w 1934 r. powierzono s. Alicji misję założenia nowego domu zakonnego oraz pełnienie obowiązków dyrektorki Gimnazjum i Liceum Żeńskiego w Wejherowie. Prowadziła szkołę na wysokim poziomie, wychowując uczennice w duchu religijnym i patriotycznym. Założyła sodalicję mariańską, harcerstwo i samorząd. W święto Narodzenia NMP, 8 września 1937 r., zawierzyła szkołę opiece MB Swarzewskiej Królowej Polskiego Morza, którą obrała na patronkę. W 1935 r. na Zamku Królewskim w Warszawie odebrała z rąk Prezydenta RP Ignacego Mościckiego Order Odrodzenia Polski, przyznany jej za niesienie pomocy rannym żołnierzom w szpitalach wojskowych w Warszawie, a później w Równem podczas wojny polsko-bolszewickiej. Również władze oświatowe w Wejherowie w uznaniu dla jej dokonań odznaczyły ją dyplomem honorowego członka Polskiego Związku Zachodniego.
To tylko fragment artykułu…
Całość przeczytasz w "Królowej Różańca Świętego". To wydanie jest wciąż dostępne w sprzedaży, dlatego ma ograniczony dostęp. Nasze czasopisma możesz nabyć w cenie już od 2 zł. Zamów i wspieraj różańcowe inicjatywy!
