Z Maryją na drodze zbawienia

Rok 2017 naznaczony jest wspomnieniami wielkich dzieł Bożych. W czerwcu minęło 140 lat, jak Gietrzwałd na Warmii (wówczas zabór pruski) dostąpił łaski objawień maryjnych. Maryja wołała o nieustanną modlitwę różańcową… Z dalekiej Fatimy w Portugalii, 100 lat temu, rozległ się na cały świat głos Matki Bożej: „Czyńcie pokutę, nawracajcie się, odmawiajcie codziennie różaniec – Moje Niepokalane Serce zwycięży”

Wołanie Maryi

Krzyczące zło nieustannie porywa ludzkie serca w wir życia bez Boga, życia prowadzącego donikąd. Widząc ludzką nędzę, Najświętsza Dziewica Maryja – Matka Słowa – zeszła ponownie na ziemię. Objawiła się w latach 1981-1983 w kraju afrykańskim, w Rwandzie – Kibeho – trzem protagonistkom (Alphonsine Mumureke, Nathalie Mukamazimpaka, Maria Claire Mukangango), aby ostrzec świat, aby nas obudzić, potrząsnąć naszymi sumieniami, przypomnieć o naszych obowiązkach jako dzieci Bożych, a także, by pracować nad naszym wzrostem duchowym. Mówiła: „Okażcie skruchę, żałujcie, nawróćcie się, póki jest jeszcze czas”. Podczas objawienia drugiej widzącej Maryja Panna wzywa do modlitwy: „Módlcie się stale, ale bez obłudy”, prosi o modlitwę za świat. Trzykrotnie mówiła: „Żałuj za grzechy! Żałuj za grzechy! Żałuj za grzechy!”. Żeby otrzymać łaskę żalu za grzechy, trzeba odmawiać różaniec i koronkę do Siedmiu Boleści MB. Podczas objawienia mówiła, że kocha ten różaniec. Prosiła, aby został rozpowszechniony w całym Kościele. Koronka Boleści Maryi nie wypiera Różańca Świętego. Objawienia w Kibeho zostały uznane przez Kościół 29 czerwca 2001 roku.

Współpraca w Dziele Zbawienia

Tajemnice różańca w postaci Koronki do Matki Bożej Bolesnej stanowią jedno z nabożeństw własnych Stowarzyszenia Matki Bożej, Patronki Dobrej Śmierci, potocznie zwanego Apostolstwem Dobrej Śmierci. Rok 2017 jest również ważnym rokiem Jubileuszowym tej wspólnoty z uwagi na 30-lecie ADŚ w Polsce. Przy tej okazji przedstawiam Stowarzyszenie, do którego w ateistycznym środowisku już dawno, bo 28 lat temu, zostałam włączona. Często mówię, że przynależność do niego to stały „ostry dyżur” wśród dusz obojętnych, oddalonych od Boga, wręcz szydzących z ewangelicznych prawd wiary. To nieustanna współpraca z Matką Bożą Bolesną i tą Różańcową w ratowaniu dusz, współpraca w Chrystusowym Dziele Zbawienia. Dzień wpisu do stowarzyszenia był najważniejszym momentem w moim życiu, był łaską. Służba w Apostolstwie Dobrej Śmierci odmieniła moje życie, choć wiele razy też zawodziłam. Miłosierny Bóg jednak dalej prostował i prostuje nadal mój duchowy kręgosłup.

Nowa Gałąź

W 2002 roku na drzewie Apostolstwa wyrosła nowa gałąź, gałąź różańcowa Nowenny Pompejańskiej, nowenny, która pod kierunkiem biskupa Ordynariusza diecezji bielsko-żywieckiej, ks. Tadeusza Rakoczego, miejscowego proboszcza, ks. prałata Alojzego Zubera ze Skoczowa, oraz dyrektora krajowego ADŚ Antoniego Żebrowskiego z Górki Klasztornej obiega do dziś różnymi kanałami informacyjnymi wszystkie kontynenty świata, a szczególnie miejsca, w których żywe są wspólnoty Apostolstwa. Jest to gałąź, która rodzi dorodne niebiańskie owoce zbawienia.

Cele duchowe Apostolstwa

30 maja 1987 roku, na mocy Dekretu Prymasa Polski, ks. kard. Józefa Glempa, Górka Klasztorna została w Polsce siedzibą filii Apostolstwa Dobrej Śmierci, a opiekę Stowarzyszenia sprawują Misjonarze Świętej Rodziny. Stowarzyszenie w obecnej formie zostało zatwierdzone przez Papieża Piusa X, 22 lipca 1908, z główną siedzibą w Tenchebray we Francji; obecna siedziba Stowarzyszenia we Francji to La Chapelle Montligeon. Papież ten obdarzył Stowarzyszenie przywilejami i odpustami oraz nadał mu charakter uniwersalny, rozciągając jego działalność na cały Kościół. Apostolstwo Dobrej Śmierci jest powszechnym stowarzyszeniem modlitewnym, otwartym dla wszystkich chrześcijan bez wyjątku, by zapewnić im wytrwanie w łasce uświęcającej, a wraz z nią łaskę dobrej śmierci. Jako hasło i motto życia podsuwa swoim członkom słowa tak często powtarzane przez Chrystusa w Ewangelii: „Czuwajcie… Módlcie się… Bądźcie gotowi!” (por. Mt 25,13). Celem Stowarzyszenia, jak wcześniej wspomniałam, stanowi nade wszystko walka modlitewna przez bolesne serce Maryi o nawrócenie dusz grzeszników, o zdobywanie dusz dla nieba, a nade wszystko przez łączenie naszych małych i wielkich cierpień z cierpieniami Jezusa na krzyżu. Dzięki przypominaniu o śmierci, modlitwom i uczestnictwu w Ofierze Eucharystycznej – Mszy świętej – Apostolstwo Dobrej Śmierci jest bardzo skutecznym środkiem wytrwania i pewną rękojmią zbawienia dla osób chroniących się w jego szeregach. Członkowie Stowarzyszenia mają udział w zasługach płynących ze wspólnych modlitw wszystkich członków oraz uczestniczą w przywilejach i łaskach będących owocami odprawianych w ich intencjach Mszy Świętych we wszystkie dni roku na terenie całej Polski (codziennie 8-9 mszy), a także w święta patronalne Stowarzyszenia i dni odpustu zupełnego: 19 III, 31 V, 15 IX, 29 IX oraz 1 X.

Apostolstwo a Kult Matki Bożej

Jest ono ściśle związane z kultem Matki Bożej. Jej kult ma głębokie uzasadnienie w Ewangelii, zwłaszcza św. Łukasza (Łk 2, 33-35) i św. Jana(J 19, 25-27) oraz w nauce Ojców Kościoła i wielkich czcicieli Matki Bożej (św. Efrem, św.Augustyn, św. Sofroniusz, św. Anzelm i św. Bernarda). Do rozwoju Kultu Matki Bożej Bolesnej przyczynił się na początku XIII w. Zakon Seraficki i tu zrodziła się Koronka do Siedmiu Boleści Matki Bożej, która w połowie XIV w. rozpowszechniła się w Europie w czasie tzw. „czarnej śmierci” – dżumy. Ta skuteczna i obfita w łaski modlitwa poszła w zapomnienie. O łaskach z niej płynących przypomniała mistyczka św. Brygida Szwedzka oraz w XVIII w św. Alfons Maria Liguorii w dziele: „O łaskach Matki Najświętszej”. Szczególną cześć Matce Bożej Bolesnej wspólnoty Apostolstwa Dobrej Śmierci, jak i wiele innych zgromadzeń oraz Kościołów pod Jej wezwaniem, oddają w dniu Uroczystości NMP Bolesnej, czyli 15 września. Rozważając Koronkę do Siedmiu Boleści Matki Bożej, przeżywamy wraz z Maryją drogę krzyżową całego Jej życia. Cierpiała, kiedy Jej Syn rodził się w ubóstwie w betlejemskiej grocie, cierpiała w świątyni jerozolimskiej, kiedy usłyszała bolesne słowa starca Symeona, cierpiała, kiedy nocą musiała wraz z Dziecięciem i św. Józefem uciekać do Egiptu, cierpiała, kiedy ze św. Józefem zgubili Jezusa, zgubili sens życia, cierpiała, kiedy nadszedł Wielki Piątek i gdy wraz z ukochanym Synem niosła niewidzialny krzyż, z sercem przebitym na wskroś siedmioma mieczami boleści przeżywała to, co przeżywał w rzeczywistości Jej Syn. Najboleśniejsza z Matek – Maryja – stała się dla każdego z nas poprzez ciche znoszenie cierpień nauczycielką w cierpieniu.

Świat potrzebuje ciebie

Tak, ciebie… Świat potrzebuje ludzi, którzy swoim przykładem zaświadczą, że Jezus jest Panem; świat potrzebuje ludzi Bogiem silnych. Świat potrzebuje ludzi, którzy, idąc ścieżkami życia, za towarzyszkę obierają Matkę Bolesną, która doświadczyła tak ogromnego bólu, stojąc pod Krzyżem, kiedy Jej Syn umierał za grzechy świata. Maryja, stojąc pod Krzyżem, zapewnia nas, że zna wszystkie bóle człowieczego życia. Momentów, kiedy Jej serce przenikał ból i cierpienie, było o wiele więcej. To wszystko uprawnia nas, abyśmy obierali Matkę Bolesną za Patronkę Dobrej Śmierci i pod Jej sztandarem upraszali godne życie oraz szczęśliwe przejście z ziemskiego życia do wiecznego szczęścia. Tak, świat potrzebuje ciebie, tak, ciebie!… By niebo było dla wszystkich.„Ubezpiecz się” na życie wieczne…Wpisz się do Księgi Stowarzyszenia i wspomóż siebie oraz innych modlitwą o dobrą śmierć. Czas nagli, nie godzi się tak ważnej sprawy odkładać na później, bo nie wiadomo, czy dziś, czy jutro zawoła Cię Pan na swój sąd, by się z tobą jak najdokładniej rozliczyć… „Błogosławieni, którzy umierają w Panu…” – w łasce Bożej. Więcej o nas, o szczegółach wpisu: www.apostolstwods.pl.

XIV POMPEJAŃSKA ŚWIĘTA NOC MODLITWY w Sanktuarium Świętego Jana Sarkandra na Kaplicówce w Skoczowie – po raz pierwszy w formie JERYCHA, bo jedynie Pan Bóg wie, co powinno w nas pęknąć i skruszeć.

TO NOC NAWRÓCENIA SERC! Zapamiętaj: noc z 30 września na 1 października 2017 roku. Rozpoczęcie w sobotę w samo południe, zakończenie w niedzielę, też w południe, Mszą świętą z odczytaniem supliki bł. Bartola Longo. Otwórzmy serce i nie bądźmy głusi na wołanie Maryi w Gietrzwałdzie, Lourdes, Fatimie i innych miejscach na świecie. Stańmy się wojownikami spod Jerycha, by łamać zlodowaciałe zapory w swoich sercach, w swoim narodzie i na całym świecie! „Temu zaś, który mocą działającą w nas może uczynić nieskończenie więcej, niż prosimy czy rozumiemy, Jemu chwała w Kościele i w Chrystusie Jezusie po wszystkie pokolenia wieku wieków! Amen.” (Ef 20). Informacje: www.pompejanska.pl.