Modlitwa „Zdrowaś, Maryjo” jest jedną z najważniejszych i najbardziej znanych modlitw w tradycji katolickiej i prawosławnej. W XIII wieku, za czasów św. Tomasza z Akwinu, kończyła się na słowie „Jezus”. Dopiero w późniejszym okresie Kościół dodał dalszą część, zaczynającą się od słów „Święta Maryjo…”. W serii artykułów chciałbym przybliżyć, co tak wyjątkowego i ważnego widział św. Tomasz w tej modlitwie. Pragnę również pokazać, jak może ona wpływać na codzienne życie duchowe.
Mariologia
Polska jest Królestwem Maryi!
Jesteśmy monarchią, mamy przecież Królową Polski, dlatego bądźmy świadkami wiary wobec innych narodów. Od początku istnienia państwa lud kochał Maryję. Hymn „Bogurodzica” rozbrzmiewał przez stulecia. „Rozkorzeniłam się w zacnym narodzie” – tymi słowami bł. Stefan Wyszyński, cytując Pismo Święte, odnosił się do maryjności Polaków.
Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny w starożytnej tradycji chrześcijańskiej
Coroczne obchody uroczystości Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny nastręczają wielu katolikom ogromnych problemów. Podnoszone są pytania o sposób, w jaki się to dokonało, a także, czy to w ogóle możliwe. Teologowie „okopali się” w dwóch obozach i podejmują dyskusje nad tym, czy Matka Jezusa w sposób naturalny zakończyła swój żywot (mortaliści), czy też została cudownie z łez padołu podniesiona do godności niebieskiej (immortaliści). Przyjrzyjmy się historii chrześcijańskiego spojrzenia na ten trudny dla wielu z nas element nauczania dogmatycznego Kościoła.
Maryja w znaku fatimskim
W historii Kościoła żadne objawienie Matki Bożej nie miało tak doniosłego znaczenia jak to, które dokonało się w Fatimie w 1917 roku.
Słuchać. Przyjąć. Wypełnić. O posłuszeństwie Maryi w perspektywie biblijno-teologicznej
Najważniejszą zasadą prawa żydowskiego było przykazanie miłości Boga i bliźniego. Miarą dobrej miłości było serce, rozum i dusza, czyli elementy wyrażające istotę człowieka. Cały człowiek powinien kochać Boga i bliźniego tak, jak kocha samego siebie, i tę miłość zawierać w swoich uczuciach, myślach i wolnych działaniach.
Maryja i Eucharystia drogami do świętości
Sobór Watykański II w ósmym rozdziale „Konstytucji Dogmatycznej o Kościele”, poświęconym Błogosławionej Maryi Dziewicy Bożej Rodzicielce w tajemnicy Chrystusa i Kościoła, przedstawił między innymi to, że „Błogosławiona Dziewica, przeznaczona od wieków łącznie z wcieleniem Słowa Bożego na Matkę Boga, stała się tu, na ziemi, z postanowienia Opatrzności Bożej Matką – żywicielką boskiego Odkupiciela, w sposób szczególny przed innymi szlachetną towarzyszką i pokorną służebnicą Pana (…) Dzięki swej macierzyńskiej miłości opiekuje się braćmi Syna swego, pielgrzymującymi jeszcze i narażonymi na trudy i niebezpieczeństwa, póki nie zostaną doprowadzeni do szczęśliwej ojczyzny” (61 i 62).
Dziewicze macierzyństwo Maryi
8 grudnia obchodzimy w Kościele święto Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Niektórzy błędnie sądzą, że jest ono związane z poczęciem Jezusa w łonie Maryi.
Prosta eucharystyczność Maryi
„Przyjdź, Duchu Święty! Zdejmij zasłonę z naszych oczu, abyśmy mogli poznać,
że Jezus jest Panem: Bogiem, który z miłości stał się człowiekiem. Przyjdź, Duchu Święty!
Powal nas na kolana przed Eucharystią, abyśmy uwielbiali i pragnęli chleba,
który stał się żywą miłością, i abyśmy i my stali się żywą miłością. Przyjdź, Duchu Święty!
Uczyń nas zdolnymi do padania w objęcia Maryi, abyśmy od Niej uczyli się:
«Oto jestem» i «Magnificat». Przyjdź, Duchu Święty!” (kard. Angelo Comastri).
Wpatrujmy się z Maryją w najświętsze oblicze Jezusa
W tradycji Kościoła katolickiego znany jest kult oblicza Pana Jezusa, który na przestrzeni wieków przybierał różne formy.