
Izabela Marciniak

Boży poeta
Franciszek Karpiński, jeden z przedstawicieli polskiego Oświecenia, urodził się w roku 1741, za panowania Augusta III Sasa, w Hołoskowie na Ukrainie. Wzrastał w ubogiej, ale bardzo wierzącej rodzinie. Matka przyszłego poety była bardzo pobożna, ojciec – bezgranicznie uczciwy i prawdomówny.

Na granicy wizji i malarstwa. Rogier van der Weyden i Tryptyk z Miraflores
Uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego to najwcześniej obchodzone święta w Kościele rzymsko-katolickim, od zawsze zajmujące pierwsze miejsce w hierarchii świąt roku kościelnego. Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa, jest Jego największym cudem, a zarazem stanowi centrum liturgii Wielkiej Nocy. Nie dziwi zatem fakt, że w prezbiteriach stawia się figurę Zmartwychwstałego Pana, często obok krzyża przepasanego czerwoną stułą. Zmartwychwstanie Chrystusa jest też często pojawiającym się motywem w sztuce – i zdecydowanie rzadziej – w literaturze.

Romantyk czy niekanonizowany święty? Rzecz o ks. Karolu Antoniewiczu
Karol Bołoz Antoniewicz żył w I połowie XIX wieku. Jego krótkie, bo raptem czterdziestopięcioletnie życie, było wypełnione służbą Bogu i bliźniemu, ale stanowiło również pasmo bólu i cierpienia…

W kręgu literackiej perły barokowej. Rzecz o …”Gorzkich żalach”
„Bądźcież naśladowcami mymi, jako i ja jestem Chrystusa ukrzyżowanego. I zaiste, Najmilsi moi, stroskanego dla nas Serca Jezusa Pana i Matki Jego Bolesnej, niczym bardziej pocieszyć nie możemy, jako tejże męki rozmyślaniem”. – ks. Wawrzyniec Benik

Apokalipsa. Kiedy świat wypada z Bożego porządku…
Kolejne katastrofy spadają na ziemię w chwili otwarcia siódmej pieczęci. Oto siedmiu aniołów ujmuje w swoje dłonie trąby i dmie. Wraz z ich dźwiękiem spadają na ziemię kolejne kary Boże: grad i ogień, potop i zatrucie wód, zaćmienie słońca, księżyca, gwiazd, atak szarańczy i złych duchów, które miały pozabijać „trzecią część ludzi”

Król w cieniu Królowej
Po dynastii Piastów i Jagiellonów na tronie polskim zasiadali m.in. królowie z rodu Wazów. Za panowania tych władców ugruntował się w Rzeczpospolitej kult maryjny. I może nie byłoby w tym nic szczególnego, gdyby nie fakt, że Wazowie wywodzili się ze Szwecji, kraju protestanckiego.

Chorujesz? Pójdź za Nim…
W bogatej twórczości Henryka Sienkiewicza warto zwrócić uwagę na wciąż mało znaną, wręcz zapomnianą w czasach PRL-u nowelę Pójdźmy za Nim! Została ona wydana w 1892 r. i w pewnym sensie stanowi literacką zapowiedź Quo vadis.

Lirycznie o Eucharystii
Moje oczy szybko przyzwyczajają się do panującego półmroku. Zerkam w przelocie na ołtarz z obrazem Serca Jezusowego i kieruję się na prawo, gdzie znajduje się kaplica adoracji. Klękam z utęsknieniem i w jednej chwili zalewa mnie światło i ciepło, fala ciszy i pokoju… Spoglądam na Jezusa. Czuję Jego spojrzenie na sobie. Czas się zatrzymuje. Rzeczywistość zostaje przemieniona. Nie ma już nikogo i niczego… Tylko On – Jezus Eucharystyczny i ja.

Perła w Kościele ukryta cz. 2
Ta część liturgii zaczyna się od offertorium, nazywanego też Kanonem mniejszym. Obrzęd ten składa się z antyfony, ofiarowania chleba, przygotowania i ofiarowania wina, modlitwy o przyjęcie i dopełnienie ofiary, oracji do Ducha Świętego, umycia rąk, oracji do Trójcy Świętej, ucałowania ołtarza, wezwania do modlitwy i tzw. sekrety, czyli ostatniej modlitwy. Spośród tych elementów dwa obrzędy pozostają kluczowe: ofiarowanie chleba i wina.

Perła w kościele ukryta…
Mówiąc o Mszy świętej, mamy na myśli liturgię sięgającą korzeniami do Ostatniej Wieczerzy i czasów apostolskich. Wiadomo, że apostołowie i ich następcy sprawowali obrzęd z Wieczernika, improwizując według określonego schematu. Nie było wtedy jeszcze ani ksiąg liturgicznych, ani stałych modlitw. Te dopiero powstawały.