Stolica Mądrości

W Biblii znaleźć można sporo tekstów głoszących pochwałę mądrości. Autor Księgi Przysłów przekonuje, że „Lepiej ją posiąść niż srebro, ją raczej nabyć niż złoto” (Prz 3,14). Co to jest mądrość? Kogo możemy nazwać mądrym? Czy tego, kto ukończył prestiżowe studia i zajmuje wysokie stanowisko? A może mądry to ekspert w jakiejś dziedzinie życia? Według niektórych słowników (np. Słownik języka polskiego PWN) mądrość utożsamiana jest z wiedzą, umiejętnością radzenia sobie w życiu. Jednak obserwując otoczenie, chyba każdy z nas, osobiście lub z mediów, poznał kogoś, kto może jest wybitnym lekarzem, uznanym adwokatem lub popularnym politykiem, ale jednocześnie w wielu sytuacjach, także w prywatnym życiu, postępuje bardzo nierozsądnie. Dla człowieka wierzącego prawdziwa Mądrość jest darem Boga. Pozwala nam postrzegać cały świat i każdą sprawę z osobna, tak jak ją widzi Bóg. Wiedzę i wykształcenie można wyczytać z książek lub zdobyć na uczelni. Bóg natomiast w swoim darze mądrości pomaga lepiej rozumieć i poznawać otaczającą rzeczywistość, przewidywać konsekwencje wyborów i postępowania. Tylko dzięki Bogu odczytujemy właściwy sens dotykających nas zdarzeń, umiemy w każdym problemie znaleźć najlepsze rozwiązanie. Mądrość jest owocem dobrej modlitwy i współpracy z łaską. Człowiek może o nią prosić, a ponadto powinien ją pielęgnować i z nią współpracować. Jednak w żaden sposób człowiek sam z siebie nie jest w stanie osiągnąć prawdziwej mądrości. Tylko Bóg wybiera, komu chce udzielić owego daru. Jednym z najbardziej podstawowych warunków jest pokora, świadomość własnej ograniczoności i niedoskonałości. Dlatego w Ewangelii Jezus wypowiada słowa: „Wysławiam Cię Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom” (Łk 10, 21). Słów „mądrzy” i „roztropni” Jezus użył tu w odniesieniu do zarozumiałych, pełnych pychy faryzeuszy.

Pisząc o mądrości należy wspomnieć biblijnego króla Salomona, który zasiadając na tronie w miejsce swego Ojca Dawida, prosi Stwórcę, by móc roztropnie i sprawiedliwie rządzić narodem izraelskim. Pismo Święte mówi, że „Bóg dał Salomonowi mądrość i rozsądek nadzwyczajny oraz rozum nieogarniony jak piasek na brzegu morza. Toteż mądrość Salomona przewyższała mądrość wszystkich ludzi Wschodu i mądrość Egipcjan”(1 Krl 5, 9-10). Mądrość Boża często stoi w sprzeczności z „mądrością” światową. To, co my chrześcijanie nazywamy dobrocią, uczciwością, sprawiedliwością i poświęceniem, świat uzna za naiwność i głupotę. Dlatego już św. Paweł pisał, że „Bóg wybrał to, co głupie w oczach świata, aby zawstydzić mędrców” (1 Kor 1, 27). Na wiele problemów świat proponuje rozwiązania sprzeczne z przykazaniami. Na nieplanowaną ciążę – aborcja, na problemy małżeńskie – rozwód i związek partnerski, na kłopoty – alkohol i zabawę. Zapewne nie raz w życiu byliśmy poddawani próbie, czy w różnych problemach i trudnościach wybierzemy właściwą, Bożą drogę, prosząc o dar prawdziwej mądrości, czy też pójdziemy „na skróty”, łamiąc sumienie. Początkowo grzeszne pomysły mogą się wydawać skuteczne i dobre, ale zawsze prędzej czy później prowadzą do następnych, często jeszcze większych tragedii. Tymczasem ludzie, przekonani o własnej nieomylności i doskonałości, są na dar Boży i Jego prawdziwą mądrość całkowicie zamknięci. Nigdy o nią nie proszą i grzesząc pychą, popełniają rażące błędy, które często prowadzą do pogorszenia sytuacji. Pan Bóg ze swoją Mądrością przychodzi do ludzi na wiele różnych sposobów – przez głos sumienia, przez słowa Pisma Świętego, przez wartościową lekturę lub pouczenia życzliwych ludzi. Ważne, by umieć się na Nią otworzyć i dokładnie przemyśleć wszystko, co przyjdzie nam do głowy, zanim podejmiemy jakiekolwiek działanie. Warto tu wspomnieć rozważaną niedawno Roztropność, dzięki której będziemy umieli odróżnić natchnienia dobre i złe. Pismo Święte nie mówi nic o wykształceniu Maryi. Nie wiemy, czy ukończyła jakąkolwiek szkołę, ani czy umiała czytać i pisać. Możliwe, że Jej wiedza ogólna o świecie była ograniczona tylko do tego, co niezbędne do życia. A jednak nazywana jest w Litanii Stolicą Mądrości. Maryja wiedziała bowiem, iż jedyna prawdziwa i nieomylna Mądrość jest w Bogu. Wiedziała, że człowiek może być na tyle mądry, na ile otworzy się na Boga i pozwoli Mu wejść do swojego serca. Maryja jako Matka Chrystusa, oblubienica Ducha Świętego była i jest cała przepełniona Bogiem. I jak każda stolica kraju była miejscem, gdzie mieszkał król, gdzie znajdował się królewski tron, tak w Maryi zamieszkał Bóg razem ze swoją nieskończoną Mądrością. To dlatego czytając Ewangelię, poznając wydarzenia z Jej życia, możemy dostrzec, jak słuchała i wypełniała wolę Bożą. W każdym wydarzeniu tę wolę odkrywała, rozważając w sercu to, co się wokół Niej działo. Maryja oczami Bożej mądrości widziała sens nawet w krzyżu i śmierci własnego Syna. A wszystkie Jej działania były nakierowane na chwałę Boga i dobro ludzi. Maryjo, Stolico Mądrości, pomóż nam poznawać wolę Bożą w naszym życiu, pomóż nam patrzeć na bliźnich i na otaczający świat oczami Boga, a wszelkie problemy rozwiązywać z Jego pomocą.