L’Île Bouchard położone w Dolinie Loary nieopodal Tours blisko osiem dekad temu było świadkiem maryjnych objawień. Niepokalana zstąpiła z nieba,
aby prosić o modlitwę za Francję.
Francuskie miasteczko, które w roku 1947 nawiedziła Piękna Pani, jest lokalnym sanktuarium, choć nie tak znanym jak Lourdes czy La Salette. André Vingt-Trois, ówczesny arcybiskup Tours, wydał 8 grudnia 2001 roku dekret zezwalający na publiczny kult w kościele parafialnym św. Gillesa w L’Île-Bouchard, w którym dokonały się objawienia. Tu w sposób szczególny Francuzi modlą się za swój kraj. W świątyni, której patronuje św. Gilles, obecne znajdują się relikwie św. Jana Pawła II. Taki polski akcent w Dolinie Loary.
Widmo wojny domowej
W czasie objawień, które trwały od 8 do 14 grudnia 1947 roku, Matce Bożej towarzyszył Archanioł Gabriel. Pierwsze nawiedzenie z nieba miało miejsce w dniu uroczystości Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, kiedy Francja ogarnięta przez wstrząsy społeczne została sparaliżowana przez olbrzymią falę strajków. Nad tym pogrążonym w kryzysie krajem krążyło widmo wojny domowej.
Ceny prądu i gazu rosły w zastraszającym tempie. Brakowało wszystkiego, od zboża począwszy. Powojenna gospodarka była w ruinie. Trzy lata po wyzwoleniu nadal trudno było o dostawy, inflacja rosła (wskaźnik cen detalicznych wzrósł w Paryżu o 58% między styczniem a grudniem 1947 roku), wojna w Indochinach trwała. Francuska armia przeprowadziła krwawą rozprawę z rebelią na Madagaskarze – pierwsze próby dekolonizacji. Przez państwo przetoczyły się strajki i sabotaże. W grudniu 1947 roku na południu kraju wybuchły zamieszki, w których zginęli mieszkańcy Marsylii i Walencji. Te powojenne wydarzenia nad Sekwaną nazwano: „rokiem niepokoju”, „strasznym rokiem” i „rokiem burz”.
Komuniści wywodzący się z Francuskiej Partii Komunistycznej założonej w Tours nieopodal miejsca objawień mieli w tym okresie dziejowym znaczący wpływ na politykę nad Sekwaną. Byli w pierwszym szeregu inicjatorów społecznych rozruchów. Ich przywódca Maurycy Thorez wzywał do organizowania protestów. W styczniu 1947 roku na urząd prezydenta IV Republiki został wybrany głosami socjalistów i komunistów socjalista Wincenty Auriol. Państwo było sparaliżowane. Francuscy komuniści zamierzali przejąć władzę zgodnie z planem Międzynarodówki, której członkowie obradowali we wrześniu 1947 roku w Szklarskiej Porębie. Strajki ucichły za sprawą interwencji z nieba.
Francuski Nazaret
Świadkami pierwszego z dziesięciu objawień, które dokonało się podczas uroczystości Niepokalanego Poczęcia, były trzy dziewczynki: 12-letnia Jacqueline Aubry, jej 7-letnia siostra Jeannette Aubry i ich 10-letnia kuzynka Nicole Robin. Dzieci weszły do kościoła parafialnego, minęły figurkę św. Teresy od Dzieciątka Jezus, po czym uklękły przed ołtarzem dedykowanym Najświętszej Maryi Panny i odmówiły dziesiątkę różańca. Wtedy zobaczyły Piękną Panią w bieli z aniołem u boku. Jej szata przepasana była niebieskim paskiem. Zdobił Ją wieniec z pięciu róż. W dłoniach, które złożyła do modlitwy, trzymała różaniec. Maryję otaczało złote światło. Zapytana przez dziewczynki, czy jest Niebieską Mamą, odpowiedziała twierdząco. Kiedy dobrodusznie uśmiechnęła się do dzieci, Jacqueline Aubry szepnęła pozostałym towarzyszkom, że inni muszą usłyszeć o tym niezwykłym wydarzeniu. Wybiegając ze świątyni spotkały m.in. 8-letnią Laurę Croizon, o której ks. kanonik Clovis Ségelle powie, że Najświętsza Dziewica wybrała „lilię z gnojowiska”. Ona również dostąpiła przywileju oglądania Matki Bożej twarzą w twarz.
Kiedy dzieci zapytały Piękną Panią, dlaczego pojawiła się właśnie w kościele św. Gillesa, odpowiedziała, że przez wzgląd na pobożnych ludzi i Jeanne Delanoue, która tu zaznaczyła swoją obecność. Ta „umiłowana córka Maryi” i „matka ubogich”, zainspirowana nauczaniem Ludwika-Marii Grignion de Montfort, w XVIII wieku w L’Île-Bouchard wybudowała hospicjum. Jej beatyfikacja miała miejsce w przededniu objawień maryjnych, tj. 9 listopada 1947 roku. Aktu jej kanonizacji dokonał papież Jan Paweł II w 1982 roku. Wizjonerki uczęszczały do szkoły prowadzonej przez siostry ze zgromadzenia Służebnic Ubogich, które założyła Jeanne Delanoue.
W czasie objawień w L’Île-Bouchard Niepokalanej towarzyszył anioł, podobnie jak miało to miejsce w Nazarecie podczas zwiastowania. Zdobiła go różowo-biała szata oblamowana złotem. Trwał on w postawie klęczącej, w lewej dłoni dzierżąc białą lilię. Jak zrelacjonowała to Jacqueline Aubry, był „świetlisty” i „niebiański”. Koloryt jego oczu i włosów korespondował z niebieskimi oczami i jasnymi włosami Maryi. Interesujące jest również to, iż scenerią dla tych odwiedzin z nieba była skalna grota. Warto zwrócić uwagę na ten element, iż domy w Nazarecie były obudowanymi grotami, stąd motyw skalnej groty w czasie objawień w kościele św. Gillesa w L’Île-Bouchard.
Módlcie się za Francję!
Podczas objawień w L’Île-Bouchard Najświętsza Maryja Panna kilkakrotnie prosiła wizjonerki, aby modliły się za swój kraj: „Powiedzcie dzieciom, by modliły się za Francję, znajduje się bowiem w wielkiej potrzebie”. Przypomnijmy, że widmo wojny domowej było wówczas realne w kraju nad Sekwaną. Matce Bożej bardzo zależało na unormowaniu sytuacji w tym laickim i lewackim państwie. Wzywała do modlitwy za francuski naród. Wizjonerki wzięły sobie słowa Pięknej Pani do serca. Gorliwie modliły się za Francję pogrążoną w kryzysie i powojennym chaosie.
To tylko fragment artykułu…
Całość przeczytasz w "Królowej Różańca Świętego". To wydanie jest wciąż dostępne w sprzedaży, dlatego ma ograniczony dostęp. Nasze czasopisma możesz nabyć w cenie już od 2 zł. Zamów i wspieraj różańcowe inicjatywy!
Justyna Majewska-Michy
