Dziękujemy Ci, Boże, za ojca Stanisława. Za jego powołanie i każdy dzień posługi dla nas. Tak wytrwałej i owocnej. Dziękujemy, Maryjo, za inspirację, jaką dla niego byłaś, będąc punktem odniesienia w życiu duchowym i misji duszpasterskiej.
Dziękujemy Ci, ojcze Stanisławie, za Twój wysiłek w sianiu „ziaren różańca”, tak często obarczony cierpieniem, szczególnie w ostatnich latach. Za Twój pogodny uśmiech, niezliczone katechezy, rekolekcje, spotkania. Za Twoją rodzinę, która towarzyszyła Ci duchowo i wspierała ofiarnie w ostatnich miesiącach ziemskiego życia.
Urodziłeś się 13 listopada, w święto Matki Bożej Pompejańskiej, i 13 listopada zaczęło się Twoje odejście. Dzięki Maryi w tym właśnie wezwaniu się poznaliśmy. Twoja posługa głoszenia Słowa Bożego była nierozerwalnie związana z Matką Bożą różańcem. Dziś, po trudnym roku, odszedłeś po wieczną nagrodę w niebie. Dziękujemy za to, że mogliśmy się poznać.
Marek Woś, 18 listopada 2020 r.
Wieczny odpoczynek racz Mu dać, Panie, a światłość wiekuista niechaj Mu świeci… Amen.
Gietrzwałd, 15 sierpnia 2017 r.
Jasna Góra, 8 września 2017 r., Kongres Różańcowy
Wieczny odpoczynek racz mu dać Panie! Przez Miłosierdzie Boże, niech odpoczywa w pokoju! Amen.