Wybrani przez Chrystusa apostołowie mają stanowić dwanaście filarów, na których pragnie On oprzeć swój Kościół. Tego Bożego zamysłu nie przekreśla zdrada Judasza, wykluczająca go spośród Dwunastu. Duch Święty wskazuje pozostałym uczniom Pana sposób uzupełnienia apostolskiego grona.
Jezus, wybierając tych, którzy mieli Mu towarzyszyć, odwołuje się do historii i tradycji narodu wybranego. Biblijny patriarcha, Jakub, miał dwunastu synów, którzy dali początek dwunastu pokoleniom Izraela. Gdy po wyjściu z Egiptu Hebrajczycy stanęli u granic Kanaanu, Mojżesz podzielił Ziemię Obiecaną pomiędzy wspomniane rody izraelskie. Naród wybrany przywiązywał ogromną wagę do tego podziału, każdy zaś Izraelita uważał przynależność do danego pokolenia za podstawę swojej tożsamości.
Gdy w Apokalipsie św. Jana czytamy opis niebiańskiego Jeruzalem, które nastanie w czasach mesjańskich, zauważamy, że liczba dwanaście odgrywa tam kluczową rolę. Nowa Jerozolima ma mieć dwanaście bram, na których wypisane zostaną imiona kolejnych pokoleń Izraela oraz tyleż samo warstw fundamentów z imionami dwunastu apostołów Baranka. Sam Jezus zapowiada natomiast w Ewangelii, że dla Jego uczniów przygotowano w Niebie dwanaście tronów, a im samym dana będzie władza, by sądzić dwanaście rodów izraelskich.
To tylko fragment artykułu…
Całość przeczytasz w "Królowej Różańca Świętego". To wydanie jest wciąż dostępne w sprzedaży, dlatego ma ograniczony dostęp. Nasze czasopisma możesz nabyć w cenie już od 2 zł. Zamów i wspieraj różańcowe inicjatywy!
s. Urszula Dzielawska CMBB
Tomasz Parciński
