Królowa Różańca Świętego – numer 52

…jak zawsze aż 8 stron świadectw nowenny pompejańskiej i wiele innych! Zobacz spis treści poniżej albo obejrzyj strona po stronie na www.zobacz.krolowa.pl

Spis treści:

Stanisława Gamrat, Matka Boża z Kolumny

Sanktuarium Matki Bożej z Kolumny (hiszp. Pilar) w Saragossie jest dla Hiszpanów niczym dla nas Jasna Góra z Czarną Madonną. Historia tego miejsca sięga aż do czasów św. Jakuba Apostoła.

Szymon Wilk, Matka Pocieszenia w Górce Duchownej

Kulturę duchową południowej Wielkopolski kształtowali od XI wieku benedyktyni z opactwa w Lubiniu. Ewangelizowali mieszkańców,  gromadzili i przepisywali księgi liturgiczne, prowadzili szkołę i szpital dla ubogich.  Krzewili także kult maryjny, czego wyrazem stało się utworzenie na przełomie XIV i XV wieku nowego ośrodka pątniczego w Górce Lubińskiej (Mniszej), zwanej potem Duchowną – wsi należącej do opactwa.

Magdalena Buczek, Wpatrzony w Maryję. Bł. Edmund Bojanowski

Nie był kapłanem, a założył zgromadzenie zakonne. Nie był ojcem, ale miał wiele duchowych dzieci. W każdym podejmowanym działaniu wzorem dla niego była Maryja, którą naśladował zwłaszcza w postawie służby i w pełnieniu woli Bożej.

s. Rut, Zgromadzenie Sióstr Służebniczek Niepokalanego Pocięcia MNP

Zgromadzenie zostało założone przez człowieka świeckiego, bł. Edmunda Bojanowskiego, i realizuje swoją misję w świecie od 3 maja 1850 roku. Służymy dzieciom, ubogim oraz chorym, nieustannie rozeznając potrzeby środowiska, w którym żyjemy. Nasza działalność nie ogranicza się wyłącznie do terenu Polski. Jesteśmy obecne w Brazylii, Szwecji, we Włoszech, na Białorusi i w Kazachstanie. Wszędzie tam docieramy z Jezusem, który pragnie zbawienia wszystkich ludzi. 

Andrzej Jędrzejczak, Godzinki: Nona. Maryja kobietą waleczną

Nona, dziewiąta godzina na zegarze modlitewnym, to godzina piętnasta w zwykłym systemie liczenia czasu. Także i na tę godzinę przewidziana została modlitwa ku czci Maryi, a więc kolejna okazja do rozmyślań nad tym, kim jest Matka Boża, oraz jakie symbole i metafory stosuje autor modlitwy, by oddać Jej teologiczny wizerunek. Nieustannie autora modlitwy inspirują obrazy biblijne, co widać również w kolejnej już godzinie modlitewnej.

ks. Józef Orchowski, Zwycięstwa Maryi z Cudownego Medalika

Kiedy Maryja przybyła do swej krewnej Elżbiety w Ain Karim, wyśpiewała hymn uwielbienia Boga: „Błogosławioną zwać mnie będą wszystkie narody”. Tymi słowami przepowiedziała swoją chwałę i miłość do wszystkich dzieci Bożych. To proroctwo spełnia się codziennie. 

Nie jesteśmy pozostawieni sami sobie. Wywiad z o. Mirosławem Kopczewskim

Słyszałem o szczególnej Ojca więzi z bł. o. Rafałem Chylińskim, urodzonym w Wysoczce pod Bukiem, który został franciszkaninem w Łagiewnikach pod Łodzią.  Tak, w czasach kleryckich obrałem sobie go za pa­trona. Żył trzy wieki temu, a pamięć o nim przetrwała do dnia dzisiejszego. Proces beatyfikacyjny rozpoczął się krótko po śmierci, ale przerwały go zabory. To fenomen, że trzy wieki ludzie o nim nie zapomnieli. Przychodzili na jego grób mimo upływu lat, aby modlić się i składać kwiaty.  Jest moim patronem, ponieważ na chrzcie otrzymałem imię Mirosław. Do niedawna nie było świętego o tym imieniu. Teraz już jest błogosławiony Mirosław Bulesić, chorwacki kapłan, męczennik czasów komunizmu. Wybrałem więc sobie bł. Rafała Chylińskiego za patrona, ponieważ był gorliwym kapłanem, który poświęcał się dla Boga i ludzi, szczególnie biednych. No i był franciszkaninem. 

Bartłomiej Kuczyński, Niech ciało się modli!

O postawach na Mszy świętej słyszą już dzieci przed pierwszą Komunią: ręce złożone, patrzyć prosto i nie kręcić się w ławkach! Ci, którzy dalej formują się w Kościele, usłyszą też o postawie siedzącej, która oznacza słuchanie, o postawie klęczącej wyrażającej pokorę, cześć i szacunek oraz o pozycji stojącej – gotowości do działania. Ministranci prędko przyklękają, przechodząc przed tabernakulum, co – jak uczy mszał rzymski – oznacza uwielbienie. 

Elżbieta Grot, Zawsze będę z wami! bł. Marian Górecki

Marian Górecki urodził się 21 maja 1903 roku w Poznaniu w rodzinie Tomasza i Petroneli z domu Szekiełd. Kształcił się kolejno w szkole powszechnej, rok w szkole handlowej i w Państwowym Gimnazjum imienia św. Jana z Kęt w Poznaniu. W 1920 roku przerwał naukę, aby wziąć udział w wojnie polsko-bolszewickiej.

Marek Woś, Modlitwa pompejańska za zmarłych

To chyba najmniej znany element duchowości pompejańskiej: modlitwa za dusze czyśćcowe. A właśnie od niej wszystko się zaczęło! Podwaliną ewangelizacji w Pompejach było nabożeństwo za zmarłych. 

Świadectwa mocy różańca i nowenny pompejańskiej

Lidia Wajdzik, Kapłan jest w Chrystusie, a Chrystus w kapłanie

„Albowiem jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek, Chrystus Jezus” (1 Tm 2,5) –  poucza nas święty Paweł. I ten jedyny Kapłan zapewnił nas: „A oto Ja jestem z wami po wszystkie dni, aż do skończenia świata” (Mt 28,20). Chciał, aby wierni byli świadkami Jego działania, chciał, by we Mszy świętej bez przerwy uobecniała się na świecie ofiara Krzyża. Powołał więc ludzi do udziału w swoim kapłaństwie. 

brat Paweł Mruk, Eucharystia. Obecność Boga-człowieka pośród nas

Współcześnie coraz więcej ludzi opuszcza Mszę świętą i pod różnymi pretekstami relatywizuje uczestnictwo w Eucharystii. Dlatego trzeba systematycznie  wsłuchiwać się w Słowo Boże, które zawiera trzy rodzaje tekstów mówiących o Najświętszym Sakramencie: ustanowienie, teologia oraz praktyka. Na podstawie tych źródeł określa się to misterium przy pomocy różnych nazw, akcentując któryś z jego aspektów, np. Msza święta – przypomina  zobowiązanie do wyjścia z Panem Jezusem na misję do świata. 

Renata Gontarz, Chleb żywy

Ewangelie piszą o cudzie rozmnożenia chleba, kiedy Pan Jezus pięcioma chlebami i dwiema rybkami nakarmił wielki tłum ludzi. Możemy przeczytać o tym na przykład w 6 rozdziale Ewangelii według św. Jana. Po tym wydarzeniu ludzie chcieli obwołać Chrystusa królem – jednak raczej nie po to, by Go słuchać i wypełniać Jego przykazania, ale z czystej wygody. Dobrze byłoby mieć króla, który za darmo daje jeść. Bez wysiłku i bez starania.

Marek Piotrowski, Olśniewająca i niezmienna przez wieki

Część ludzi odnosi wrażenie, że nasza współczesna Msza święta jest kompletnie różna od tej, na jakiej zbierali się pierwsi chrześcijanie. Niektórzy mówią nawet: „kiedyś to był po prostu posiłek, zjadano chleb i już, a dziś to jakieś ceremonie, wyznania grzechów i wiary, czytania i inne niepotrzebne dodatki”. Druga z kolei grupa ma całkowicie odmienną opinię; uważa, że od czasów apostolskich do późnych lat 60. XX wieku „wszystko było tak samo” i dopiero w ostatnich czasach usiłuje się liturgię na siłę zmienić.

Izabela Marciniak, Lirycznie o Eucharystii

Wrześniowy poranek, spowity w wilgotną mgłę i wiatr,  nie zapowiada się atrakcyjnie. Droga jest śliska, a leżące na chodniku liście utrudniają przejście. Tego dnia z trudem wchodzę na wzgórze, gdzie w jesiennej szarudze moknie kościółek Świętego Ducha. Otwieram powoli ciężkie drzwi świątyni.

Krzysztof Jędrzejczak, Litwa 2002

W poprzednich artykułach pisałem o gościnności, z którą spotykałem się w czasie mojej pierwszej pielgrzymki do Ziemi Świętej w 2000 roku. A ostatnio – o tureckiej Antiochii, którą uważam za jedno z najbardziej gościnnych miast. Dzisiaj napiszę o Litwie i o Wilnie, w którym spotkałem się z podobnym przyjęciem; gościłem tam w czasie mojej pielgrzymki w 2002 roku.