Od 2002 r. gorliwe krzewienie nowenny pompejańskiej i świadectw osób, które zostały obdarzone szczególnymi łaskami, sprawiło, że Królowa Różańca Świętego mocno wrosła nie tylko w diecezję bielsko-żywiecką, ale także obiegła kraj i świat dzięki katolickim mediom i szerokiej dystrybucji wydawnictw centrali Apostolstwa Dobrej Śmierci w Górce Klasztornej.
Zmieniający się w zastraszającym tempie obraz świata – życia bez Boga, obudził w naszych wspólnotach ADŚ odpowiedzialność za dzisiejszego człowieka „krzyczącego” w gazetach, mediach, politycznych salonach i wojnach na świecie. Obudził w nas potrzebę wołania różańcowymi perełkami do Boga przez Serce Maryi: Boże ratuj świat!, Boże ucz nas swoich tajemnic miłości! Ucz nas żyć w Twoim cieniu i w uniżeniu twarzą przed Tobą, Panie! Ucz nas nieustannego powstawania z grzechów i otwieraj szczelnie zamknięte serca, wypełniając je lekarstwem łaski i miłości! W naszych sercach nieustannie odzywa się obietnica Matki Najświętszej dla czcicieli Różańca Świętego, dana św. Dominikowi i bł. Alanowi: „Ci, którzy wytrwają w odmawianiu różańca, będą mieli światło Boże przez całe życie i w godzinie śmierci; za życia będą obfitować w Boże łaski, a w momencie śmierci dostąpią udziału w nagrodzie świętych w raju”.
To wytrwałe, codzienne wołanie do Boga przez Serce Maryi modlitwą różańcową w formie nowenny pompejańskiej zrodziło owoce rozwoju różnych form nabożeństw, zapoczątkowanych na świętym miejscu – wzgórzu Sarkandrowskim, zwanym często Górą Tabor. Tak, Pompejańska Pani wybrała sobie miasto św. Jana Sarkandra – Skoczów. Jest to miasto urodzenia kapłana męczennika za wiarę. Ten święty kapłan „dekretem z Nieba” zaprosił w 1995 r. do swojego miasta, na wzgórze, Jana Pawła II. Namiestnik Chrystusa, Wielki Czciciel Maryi z tego miejsca 22 maja 1995 r. swym życiem i modlitwą wołał o ludzi sumienia: „Być człowiekiem sumienia, to znaczy przede wszystkim w każdej sytuacji słuchać swojego sumienia i jego głosu w sobie nie zagłuszać, choć jest on nieraz trudny i wymagający; to znaczy angażować się w dobro i pomnażać je w sobie i wokół siebie, a także nie godzić się nigdy na zło (…) podnosić się z własnych upadków, ciągle na nowo się nawracać”.
13 lat później z dalekich Pompejów przybyła tu Pompejańska Pani, aby przypomnieć papieskie orędzie z tego przepięknego wzgórza i aby towarzyszyć świętemu Janowi oraz aby ożywić to miejsce modlitwą różańcową. I tu już została 1 czerwca 2008 roku. W czasie uroczystości diecezjalnych ku czci św. Jana Sarkandra obraz został poświęcony i wniesiony do zabytkowej kaplicy na skoczowskiej Kaplicówce. Dla wspólnoty Apostolstwa było to kolejne Boże wezwanie do gromadzenia się przed obrazem na modlitwie różańcowej przez łączenie się w tym samym czasie ze wszystkimi odmawiającymi nowennę w kraju i zagranicą i tworzenie „Imperium różańcowego”. Cudowny obraz z wizerunkiem Matki Bożej Różańcowej z Pompejów zapoczątkował u św. Jana – gospodarza tego miejsca – nabożeństwo pompejańskie. Modlitewne ożywienie sprawiło, że mocą dekretu ordynariusza diecezji bpa Tadeusza Rakoczego, kaplica została wyniesiona 22 maja 2012 r. do rangi sanktuarium diecezjalnego.
Nabożeństwo pompejańskie
Od 2 sierpnia 2008 r. Królowa Różańca Świętego z Pompejów rozpoczęła pierwszą edycję nabożeństwa pompejańskiego (54 miesiące symbolizujące54-dniowy cykl nowenny pompejańskiej). Nabożeństwo – cztery części różańca świętego – kończyła o godzinie 21 Msza święta z udziałem rzeszy wiernych i licznych kapłanów, również biskupów, z okazji rocznic nabożeństw. Główną intencją jest modlitwa za kapłanów, misjonarzy, osoby konsekrowane, w intencjach zawartych w modlitwie różańcowej i w Księdze próśb oraz w intencji kanonizacji bł. Bartolo Longo. Rok później, 2 lipca 2009 r. bp Tadeusz Rakoczy modlił się z uczestnikami dwunastego nabożeństwa pompejańskiego
2 lipca 2011 r., w trzecią rocznicę nabożeństw pompejańskich, wielkim przeżyciem dla wspólnoty pompejańskiej było przekazanie przez brata Vitello Ciro, przełożonego Domu Zgromadzenia Braci Szkolnych w Rzymie, na ręce ks. prałata Alojzego Zubra, proboszcza parafii św. Apostołów Piotra i Pawła w Skoczowie, relikwii pierwszego i drugiego stopnia bł. Bartolo Longo, oddanego Apostoła Maryi, budowniczego bazyliki Różańcowej w Pompejach i krzewiciela nowenny pompejańskiej.
Nabożeństwo sprawowane było każdego drugiego dnia miesiąca, aż do 2 maja 2016 r., w Sanktuarium św. Jana Sarkandra na Kaplicówce. Za sprawą ks. kan. Witolda Grzomby, kustosza Sanktuarium, a zarazem proboszcza parafii św. Apostołów Piotra i Pawła w Skoczowie, nabożeństwo zostało na stałe przeniesione do pięknie wyremontowanego kościoła parafialnego ze względu na większą przestrzeń i dogodniejszy dostęp szczególnie dla osób starszych. Zmieniono również porządek nabożeństwa: 18.00 – Msza święta, po niej modlitwa trzema częściami Różańca Świętego zakończona Apelem Jasnogórskim.
Duch modlitwy różańcowej ze Skoczowa zaszczepił się również w parafiach: w Jastrzębiu Zdroju, Rybniku, Hoordyjiwce na Ukrainie, w Sanktuarium Matki Bożej Różańcowej w Shirati w Tanzanii i „pączkuje” w kościele w Czechach i na Madagaskarze.
2 lipca 2022 r. odprawiono 168. nabożeństwo pompejańskie, trwa zatem 15. rok. Maryja z tego miasta i różnych nowych miejsc różańcowych, reprezentuje przed Bogiem świat, otaczając modlitwą papieża, kapłanów, osoby konsekrowane, Kościół, wspólnoty, naszych bliskich i rodziny. Maryja uprasza u Syna światło, aby ludzie doświadczyli łaski i aby zrozumieli ważność przynależności do wspólnoty, aby tworzyli nowe w swoich miejscach w kraju i na świecie. Aby tworzyli różańcowe „imperia Maryi”, żeby jak najwięcej ludzi chwyciło do ręki różaniec i powiększało dobro każdego i każdej z nas i wszystkich ludzi. Aby jak najwięcej ludzi wołało w zdrowaśkach: „święta Maryjo, Matko Boża módl się za nami teraz i w godzinie śmierci”, godzinie, która decyduje o wieczności każdego żyjącego na ziemi.
Rozwijający się ruch pompejański, który tworzą członkowie Apostolstwa Dobrej Śmierci, już prawie od samego początku, bo od 2009 r., tworzył nowe formy cyklicznych nabożeństw i spotkań czcicieli Matki Bożej Pompejańskiej. Ich celem jest pogłębienie wiedzy religijnej i umiejętności przeciwstawiania się licznym zagrożeniom współczesnego świata, szczególnie dla rodziny: pompejańskie dni skupienia w Pogórzu, nabożeństwa sobót (15, 20) różańcowych na Kaplicówce, święte noce modlitwy (maj, październik) na Kaplicówce, obecnie w formie online, rekolekcje pompejańskie (co roku w Brennej) czy peregrynacja obrazu Matki Bożej Pompejańskiej z Kaplicówki po diecezjach w kraju, a obecnie po naszych parafiach. Wydarzenia te opiszę w kolejnym numerze Królowej Różańca.
Maryjo!, broń nas i upraszaj nam łaskę, abyśmy umieli walczyć z własnym lenistwem, zniechęceniem, pokusą i zachowali wierność w codziennej wytrwałej modlitwie różańcowej.
