Dzień objawienia się Matki Bożej
Dnia 25 kwietnia 1467 roku w dzień św. Marka mieszkańcy Genazzano brali udział w uroczystościach ku czci tego Apostoła. Około 16 godziny uczestnicy usłyszeli przepiękną muzykę płynącą z nieba. Oniemiali patrzyli w górę, gdzie tajemnicza chmura zaczęła opuszczać się na nieukończoną ścianę kościoła. Na oczach tysięcy obserwatorów chmura rozwiała się i oczom oszołomionych mieszkańców ukazał się na murze wizerunek Maryi z Dzieciątkiem. Zaskoczona wdowa upadła na kolana i dziękowała za ten cud. Jak podają kroniki: „Całe Włochy przybywały, by ujrzeć błogosławiony wizerunek, przychodziły z pielgrzymką całe miasta. Doszło do wielu cudów i zostały zesłane liczne łaski. Ten przepiękny wizerunek pojawił się na ścianie bez żadnej ludzkiej interwencji”.Liczne cuda za sprawą Matki Bożej
Liczba uzdrowień była imponująca. Od dnia cudu do 14 sierpnia tego samego roku odnotowano aż 170 cudownych uzdrowień. Sława wizerunku szybko dotarła do Papieża, który powołał komisję do sprawdzenia cudu. Przed komisją złożyli zeznania dwaj uciekinierzy z Albanii, która wówczas była pod panowaniem Turków. Twierdzili oni, że taki sam wizerunek widzieli na kościele w Scutari w Albanii. Komisja ustaliła, że wizerunek ten rzeczywiście był na ścianie kościoła w Scutari i był tam czczony przez okoliczną ludność, jednak pewnego dnia po prostu… zniknął. Pozostało tylko puste miejsce kształtem odpowiadające obrazowi. Albańczycy do tej pory uważają, że obraz ten pochodzi z ich kościoła i nazywają go Matką Bożą z Scutari lub Madonną Albańczyków. Twierdzą też, że gdy muzułmanie najechali ich kraj obraz opuścił Albanię i „przeniósł” się do Włoch.Historia wizerunku Matki Bożej Dobrej Rady
Cudowny wizerunek ma wymiary 39 na 44 cm. Jest to fresk wykonany na cienkiej warstwie gipsu lub porcelanie nie grubszej od kartki papieru. Transport tak kruchego wizerunku z Albanii i umieszczenie go na ścianie kościoła w Genazzano nie mógł w tamtych czasach być możliwy, gdyż obraz po prostu by się rozsypał. Na dodatek wisiał on na ścianie bez żadnego podparcia. Obraz z latami nie traci także kolorów. Cudowny wizerunek szybko zyskał nazwę Matki Bożej Dobrej Rady i stał się bardzo popularny w całej Europie. Jego kopie zamawiali przyszli święci, biskupi i papieże. Wymownym przykładem czci Matki Bożej Dobrej Rady był św. Alfons Liguori, który Jej obraz zawsze miał podczas pracy na swym biurku, uciekając się do Najświętszej Dziewicy o pomoc we wszystkich trudnościach. Także papieże – Benedykt XIV, Pius IX i Leon XIII czcili Najświętszą Maryję Pannę pod tym tytułem i zapisali się nawet do Jej bractwa w Genazzano. Leon XIII na początku XX wieku włączył wezwanie „Matki Dobrej Rady” do Litanii Loretańskiej. Zaś papież Jan XXIII przed otwarciem Soboru Watykańskiego II pielgrzymował do tego cudownego wizerunku.W Polsce najwcześniejszym śladem kultu Matki Bożej Dobrej Rady z Genazzano są obrazy z XVII wieku w kościele św. Jacka w Warszawie i Świętego Ducha w Krakowie, w którym 13 lipca 1642 roku uczeń Szkoły Jezuickiej dostrzegł krwawe łzy spływające z oczu Maryi. Zjawisko to trwało cztery dni. Zanotowano wtedy liczne uzdrowienia. Sporządzono urzędowe protokoły z zeznaniami świadków. To wydarzenie upamiętniają dwa obrazy w prezbiterium. Jeszcze jeden spektakularny cud dokonał się w czasie II wojny światowej, kiedy to bomba spadła do kościoła w Genazzano burząc ołtarz główny. Obraz Matki Bożej Dobrej Rady umieszczony w bocznej kaplicy ani drgnął. Cudownie ocalał dla całego katolickiego świata, który obecnie obchodzi 550 rocznicę jego niezwykłego objawienia na ścianie świątyni.