Choć to Wielki Czwartek jest dniem upamiętniającym tajemnicę Eucharystii, w praktyce Kościoła wydarzenie z Wieczernika wspomina się również w każdy pierwszy czwartek miesiąca. Ta liturgiczna anamneza (uobecnienie) pozwala nam nie tylko wspominać to, co dokonało się podczas Ostatniej Wieczerzy, lecz także uczestniczyć w tych zbawczych wydarzeniach tu i teraz.
W WIECZERNIKU – OPRÓCZ EUCHARYSTII – ustanowiony został również sakrament święceń. Mówiąc „to czyńcie na moją pamiątkę”, Chrystus nie tylko zobowiązuje uczniów do sprawowania świętych obrzędów, lecz także udziela im swojej mocy, aby chleb i wino, które brać będą do rąk, stawały się Najświętszym Ciałem i Krwią Zbawiciela.
Celebracja pierwszych czwartków miesiąca ma zatem dwa wymiary. Z jednej strony stanowi ona dziękczynienie za dar Eucharystii, z drugiej – jest wyrazem troski o kapłanów oraz o nowe powołania do służby w Kościele. Najwłaściwszym sposobem przeżywania tego dnia jest udział we mszy świętej i przyjęcie komunii oraz adoracja Chrystusa obecnego w Najświętszym Sakramencie. Skoro Eucharystia ma być – jak czytamy w dokumentach soboru watykańskiego II – „źródłem i szczytem całego życia chrześcijańskiego”, nabożeństwo pierwszych czwartków nabiera szczególnego znaczenia. Wspominając z wiarą wydarzenia z Wieczernika, uznajemy prawdziwość Chrystusowych słów: „To jest Ciało moje, to jest Krew moja”. W świecie (nawet chrześcijańskim!), który coraz mniej wierzy w rzeczywistą obecność Pana w Eucharystii, celebracja skupiająca się na tej tajemnicy wydaje się niezwykle potrzebna.
Czytajmy katolickie czasopisma!
Zakopane: sanktuarium na Krzeptówkach • Kapliczki i święte miejsca w Tatrach • Godzina łaski – nowe wieści • Księga Łask św. Rity • Pierwszy czwartek • Orędowniczka Francji • Devonia • Kościół grobu Maryi • U Matki Bożej Pompejańskiej w Łomży • Świadectwa i wiele innych!