Odkryj Kaplice w Pompejach: fascynujące obrazy ze św. Małgorzatą Marią, św. Piusem V czy św. Franciszkiem. Mistyka i sztuka w jednym miejscu!
Kaplica Najświętszego Serca Pana Jezusa
Nad ołtarzem umieszczony jest obraz (olej na płótnie) namalowany przez Orazio Oraziego (1848–1912). Dzieło z roku 1891 ukazuje wnętrze kościoła, w którym św. Małgorzata Maria Alacoque klęczy przed ołtarzem, a Jezus, zstępujący z nieba razem z aniołami, ukazuje jej swoje Serce. Promień światła wychodzący z Jego Serca nadaje tej scenie mistyczny charakter, podczas gdy szczególnie sugestywny jest kontrast między ciepłem Bożego światła a chłodem mniszych habitów. Kontrast podkreślony został jeszcze przez intensywność pełnego miłości spojrzenia pomiędzy świętą a Jezusem.
Nabożeństwo do Najświętszego Serca jest silnie obecne w Pompejach, a zrodziło się ono ze ślubu złożonego przez Bartola Longo i przez hrabinę Mariannę De Fusco z domu Farnararo, za uzdrowienie jej syna, Francesco, dotkniętego ciężką chorobą. Ołtarz ten konsekrowano 7 maja 1891 roku. Jest udokumentowane, że św. Małgorzata Maria Alacoque została kanonizowana 23 stycznia 1900 roku właśnie dzięki cudowi dokonanemu w Pompejach za jej wstawiennictwem.
To wydanie możesz kupić na naszej stronie: zobacz tutaj
Kaplica św. Jana Chrzciciela de La Salle
Nad ołtarzem znajduje się obraz namalowany w 1939 roku przez Aurelio Marianiego (1863–1939), ukazujący św. Jana Chrzciciela de La Salle, jednego z najbardziej oświeconych wychowawców, innowatora na polu pedagogiki.
Jest on czczony jako święty Kościoła, ponieważ poświęcił swoje życie edukacji ubogich dzieci z ulicy. Dla nich otwierał szkoły zawodowe, szkółki niedzielne i instytuty. Święty był współzałożycielem Zgromadzenia Braci Szkół Chrześcijańskich, bardzo ważnego dla sanktuarium w Pompejach.
W 1907 roku Bartolo Longo sprowadził braci, by poprowadzili zakład dla dzieci więźniów. Dla podkreślenia wagi ich dzieła w tym mieście maryjnym po rozbudowie sanktuarium wzniesiono ołtarz ku czci świętego.
Kaplica św. Piusa V
Na umieszczonym nad ołtarzem obrazie Carmine Palmieriego (1871–?), namalowanym w 1938 roku, przedstawiono papieża św. Piusa V w chwili wizji zwycięstwa pod Lepanto, które miało miejsce 7 października 1571 roku, zwycięstwa przypisywanego ochronie Matki Bożej Różańcowej.
Papież dominikanin owego dnia modlił się właśnie w swoim pokoju w Pałacu Watykańskim za oddziały Świętej Ligi. Trwając przez kilka chwil w ekstazie, ze wzrokiem zwróconym ku wschodowi, Papież Ghislieri miał wizję zwycięstwa floty chrześcijańskiej nad Turkami.
Od tego wydarzenia, na pamiątkę godziny, o której ono nastąpiło, wprowadzono zwyczaj codziennego bicia w dzwony w południe. Święty Pius V ustanowił święto Matki Bożej Zwycięskiej w pierwszą niedzielę października, później zostało ono przeniesione na 7 października. Dziś świętuje się je pod nazwą „Matki Bożej Różańcowej”.
Kaplica św. Franciszka z Asyżu
Na obrazie z 1892 roku (olej na płótnie) malarza Ponziano Loveriniego św. Franciszek z Asyżu jest ukazany na Górze La Verna, gdzie się modlił i płakał. Klęczy on przed krucyfiksem, który mocno trzyma, porwany w rajską ekstazę. Na jego twarzy, choć naznaczonej cierpieniem, jaśnieje słodycz świętych; jego ciało wydaje się niemalże porzucone przez tego, który na zawsze oddzielił się od życia doczesnego.
Ciemną grotę, której mrok dodatkowo pogłębia obecność sowy, rozświetla słabe światło, lecz smutek miejsca kontrastuje z radością św. Franciszka. Patrzy w górę, gdzie widać intensywne światło z nieba oraz dwóch aniołów, którzy unoszą się na śnieżnobiałych skrzydłach, wygrywając piękne melodie na strunach swoich instrumentów.
To tylko fragment artykułu…
Całość przeczytasz w "Królowej Różańca Świętego". To wydanie jest wciąż dostępne w sprzedaży, dlatego ma ograniczony dostęp. Nasze czasopisma możesz nabyć w cenie już od 2 zł. Zamów i wspieraj różańcowe inicjatywy!
