Niezwykła szata cnót św. Józefa

Pierwszego maja obchodzone jest wspomnienie św. Józefa Rzemieślnika. W naszym Kościele katolickim wspomnienie św. Józefa obchodzone jest dwa razy w roku – 19 marca jako Oblubieńca Matki Bożej, a 1 maja – jako wzór i patrona ludzi pracy. Jego postać znana jest z przekazów Ewangelii, chociaż na jej kartach nie wypowiedział ani słowa. Zapewne każdemu z nas są znane liczne szczegóły z życia św. Józefa, który całe życie spędził jako rzemieślnik na ciężkiej pracy zarobkowej, aby utrzymać Najświętszą Rodzinę. Żył dla Jezusa i Maryi, dla Nich trudził się, wykonując rzetelnie pracę, która stała się źródłem jego uświęcenia, gromadzenia zasług dla nieba. Oblubieniec Najświętszej Maryi Panny żył w niesłychanej bliskości z Synem Bożym. Był to Mąż pracowity, cichy i pokorny, „przyobleczony” w niezwykłą szatę cnót… Przez wieki był niedoścignionym wzorem do naśladowania. Jak wspomniałam, jest patronem ludzi pracy, ale nie tylko – jest patronem dobrej śmierci,  jest też patronem niektórych miast, np. w 1714 r. Rada Miasta wybrała św. Józefa patronem Krakowa – jako wotum dziękczynne za opiekę w czasie wojny i epidemii.

Objawienia św. Józefa w Brazylii

Omawiając postać św. Józefa Rzemieślnika, warto wspomnieć o jego objawieniach w Brazylii w miejscowości Itapiranga w latach 1994-1998. Objawienia te zostały uznane przez Kościół. Święty Józef pojawiał się tam wraz z Maryją i Jezusem. W pierwszą środę marca 1994 r. 22-letni Edson Glauber otrzymał przesłanie, w którym Maryja Królowa Różańca i Pokoju prosiła o nawrócenie, modlitwę różańcem oraz o częste korzystanie z sakramentów: Eucharystii i pojednania. Maryja wskazała też na nabożeństwo do Przeczystego Serca św. Józefa. W ciągu czterech lat trwania objawień Świętej Rodziny również sam św. Józef przekazał Edsonowi dwie obietnice: „Tak, jak ja jestem sprawiedliwy i wierny w oczach Boga, tak też ci, którzy poświęcą się nabożeństwu do mojego serca, będą czyści, sprawiedliwi i święci w Jego oczach. Napełnię was łaskami i cnotami, wspierając was w codziennej drodze do świętości”.

Przesłanie św. Józefa

Święty Józef obiecał też: „Wszyscy, którzy będą czynić dobro najbardziej potrzebującym – szczególnie chorym i umierającym, których pocieszam i ochraniam – otrzymają w ostatnim momencie życia łaskę dobrej śmierci. Ja sam będę prosił o dusze [dobroczyńców] mojego Syna Jezusa wraz z moją Małżonką Najświętszą Maryją. Pocieszymy ich w ostatnich godzinach na ziemi, będziemy przy nich wtedy obecni, a oni spoczną w pokoju naszych serc”.

W przesłaniu św. Józefa zawarta jest inna obietnica, że wszyscy grzesznicy, „nawet ci, którzy popełnili najgorsze grzechy, mogą ufać w Bożą miłość i przebaczenie, a także i we mnie, w moje wsparcie”. Na początku 2010 r. po wielu badaniach – studiach, modlitwach i obserwacjach – lokalny ks. biskup Carillo Gritti w oficjalnym rozporządzeniu uznał Itapirangę jako miejsce objawień Świętej Rodziny. Itapiranga położona jest około 1500 kilometrów na południowy zachód od Rio de Janeiro, przy granicy z Argentyną, a około 1000 km od niej znajduje się sanktuarium w San Nicolas, gdzie w latach 80. XX w. miały miejsce objawienia Maryi. W osobnym dokumencie władze kościelne uznały również objawienia Maryi, które miały miejsce w Itapirandze w latach 2005-2010. Maryja apelowała wówczas o oddanie się trzem Świętym Sercom: Jezusa, Maryi i Józefa. Kolejnym krokiem było zbudowanie poświęconego im sanktuarium,  które teraz stanowi cel licznych pielgrzymek. Nabożeństwo do św. Józefa obecnie coraz bardziej upowszechnia się w Kościele. W 1962 r., po reformie liturgicznej papieża Pawła VI, imię św. Józefa po raz pierwszy zostało wprowadzone do pierwszej Modlitwy Eucharystycznej, a 19 czerwca 2013 r. Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów wprowadziła jego imię do wszystkich Modlitw Eucharystycznych. Święty Józefie, wspieraj nas w codziennej drodze do świętości i bądź z nami w godzinie śmierci!