W 67. wydaniu „Królowej Różańca Świętego” obszernie pisaliśmy o św. Andrzeju Boboli, zamieszczając także wywiad z Andrzejem Bojem Wojtowiczem, autorem powstającej serii portretów Świętego.
W rozmowie Andrzej Boj Wojtowicz podzielił się pomysłem, że „może warto namalować cykl portretów Andrzeja Boboli, ujawniających jego charyzmat w różnych kontekstach obecnych w Litanii do św. Andrzeja Boboli. Powstały dotychczas dwa obrazy. Pierwsza praca to portret pielgrzyma idącego z misją do ludzi opuszczonych. Na drugim obrazie widzimy Andrzeja Bobolę, apostoła w pełni sił, który stanie się męczennikiem”.
Oba wizerunki św. Andrzeja Boboli zostały poświęcone jednego dnia – 16 maja 2024 roku. Pierwszy w parafii Miłosierdzia Bożego w Głogowie przez ks. biskupa Krzysztofa Białasika z Boliwii, a drugi w parafii św. Andrzeja Boboli w Bielsku-Białej, gdzie poświęcenia dokonał ks. biskup Piotr Greger.
Rozmowa z Andrzejem Bojem Wojtowiczem:
Świadectwa łask uzyskanych za przyczyną Andrzeja Boboli
Kiedy zbliżał się dzień poświęcenia pierwszego portretu św. Andrzeja Boboli, w parafii w Głogowie trwała modlitwa zawierzenia temu patronowi Polski zachodnich ziem naszej ojczyzny. Tydzień później dotarła wstrząsająca wiadomość. W tym samym czasie gdy w Głogowie odmawiano modlitwę, niedaleko Świebodzina rozpędzony samochód uderzył w przechodzącą przez ulicę dziewczynę. Po wypadku przetransportowano ranną helikopterem do szpitala w Zielonej Górze. Pacjentkę wprowadzono w stan śpiączki farmakologicznej.
O tej historii opowiedział nam ks. Andrzej Skoblicki, proboszcz parafii, znany czytelnikom „Królowej Różańca Świętego” od pierwszych wydań naszego czasopisma. Proboszcz parafii koło Świebodzina, gdzie miał miejsce wypadek, zaprosił ludzi na mszę i modlono się o cud uzdrowienia w dniu święta patrona Polski. Było to 16 maja o godz. 20.00.
Nie minęły dwa dni, kiedy dziewczyna, wprowadzona w stan śpiączki przez lekarzy, obudziła się zanim jeszcze ci zdecydowali o jej wybudzaniu. Zabrano ją na tomografię komputerową i nie stwierdzono żadnych obrażeń wewnętrznych. Krótko potem, 27 maja, przyszła do kościoła, aby modlić się z kapłanami i wspólnotą parafialną z okazji jubileuszu kapłaństwa miejscowego proboszcza. Byli tam również inni kapłani jubilaci.
W momencie gdy dziewczyna wybudziła się ze śpiączki, jej proboszcz otrzymał z Głogowa zdjęcie św. Andrzeja Boboli – wizerunek poświęcony dwa dni wcześniej. Dopiero później skojarzył fakty.
Te i inne świadectwa są obecnie spisywane przez rodzinę i świadków. Docierają informacje o rosnącym kulcie św. Andrzeja Boboli w parafiach, gdzie zostały wystawione obrazy.
Czy to początek serii wizerunków Andrzeja Boboli?
W wywiadzie dla KRŚ Andrzej Boj Wojtowicz mówił, że „kolejne portrety św. Andrzeja mogłyby znaleźć się w różnych kościołach w Polsce, jako swoistego rodzaju stacje bobolowej drogi pasyjnej. Przy nich wspólnoty mogłyby się modlić o wstawiennictwo Świętego. Takie grupy mogłyby również pielgrzymować do siebie, wzajemnie się poznawać, wymieniać doświadczeniami, ubogacać się i promować nabożeństwo do Świętego. Powstałaby taka «wewnętrzna migracja» Polaków poznających się wzajemnie i zarazem Polskę. Myślę, że to budowałoby jedność w narodzie. W ostatnich czasach tak dużo mówi się o jedności w kontekście politycznych zawirowań w ojczyźnie, a zarazem niewiele robi się w kierunku jej budowania”.
Mamy zatem nadzieję na ciąg dalszy historii z aktywną obecnością patrona Polski. Wierzymy, że św. Andrzej Bobola będzie opiekować się naszą ojczyzną w tych nieoczywistych czasach. Zainteresowanych tym tematem zapraszamy do sięgnięcia do 67. wydania naszego czasopisma.
