Z radością ogłaszamy, że jest już dostępne 61. wydanie naszego dwumiesięcznika. Znajdziesz w nim mnóstwo ciekawych treści i jeszcze więcej, bo aż 60 stron. Zamówić można go tutaj.
Numer 61
Kontynuacja o Całunie Turyńskim, Chusta z Oviedo i z Manoppello. Wywiad z ks. Piotrem i p. Barbarą o dopowiedzeniach różańcowych. Marianna Popiełuszko w nowej serii Matki Polki oraz kontynuacja serii o Królowej Apostołów.
Nowenna pompejańska. Skąd dwie wersje?
W Internecie pojawiła się śmiała teza, że nowenna pompejańską została w jakiś sposób zniszczona czy okrojona. W atmosferze sensacji podaje się wiadomość o rzekomym spisku i czyjejś złośliwości. Jak jest naprawdę?
Tajemnicza Chusta z Oviedo
Wszyscy znamy Całun Turyński, słyszeliśmy także o chuście z Manoppello i chuście św. Weroniki. Mało jednak kto wie, że jest jeszcze jedna niezwykła Chusta, w którą zawinięto głowę Jezusa
Ks. Piotr Markielowski: Czym są dopowiedzenia różańcowe?
O dopowiedzeniach, ich historii i wpływie na modlitwę różańcową rozmawiam z ks. Piotrem Markielowskim i Barbarą Klimek OCDS.
Całun Turyński – Ikona kerygmatu
Całun przez wieki funkcjonował jako relikwia, przedmiot kultu, który pokazywał ludziom Mękę Pańską, ale także ogrom Bożej miłości i to, do czego Pan Bóg w tej miłości
był dla nas zdolny. Od końca XIX wieku Całun to już nie tylko relikwia,
ale także przedmiot badań dla naukowców, ciekawostka, zagadka i „znak, któremu sprzeciwia się wielu”, a to wszystko zaczęło się od wykonanych wtedy zdjęć Całunu. Zacznijmy jednak od początku, czyli od historii.
Zobaczyć Jego Twarz
W niewielkim miasteczku Manoppello, położonym w górach Abruzji, w południowo-wschodnich Włoszech, w małym kościele kapucynów znajduje się jedna z największych relikwii chrześcijaństwa. Trudno uwierzyć, że do niedawna była jeszcze powszechnie zapomniana.
Sanktuarium św. Józefa w Kaliszu
Kalisz szczyci się mianem najstarszego grodu w Polsce, gdyż utożsamia się go z leżącą przy szlaku bursztynowym Calisią, o której wspominał Ptolemeusz (II wiek). Jak niegdyś przez miasto zdążali kupcy, tak od XVII w. przybywają tu liczni pielgrzymi, aby pokłonić się św. Józefowi, którego wizerunek czczony jest w miejscowej kolegiacie.
Czy znasz te nabożeństwa do świętego Józefa?
Święty Józef jest bez wątpienia jedną z najpopularniejszych kanonizowanych osób wszech czasów. Wszak to on miał zaszczyt opiekować się za swojego ziemskiego życia małym Jezusem i Jego Matką Maryją. Nic więc dziwnego, że na przestrzeni wieków pojawiło się w Kościele wiele różnego rodzaju modlitw i nabożeństw do św. Józefa. Niektóre z nich są popularne do dziś, inne zostały nieco zapomniane albo też wracają po wielu latach odmawiane przez małe grupy parafialne związane z tą postacią.
Sanktuarium Świętego Józefa w Kaliszu
Kalisz szczyci się mianem najstarszego grodu w Polsce, gdyż utożsamia się go z leżącą przy szlaku bursztynowym Calisią, o której wspominał Ptolemeusz (II wiek). Jak niegdyś przez miasto zdążali kupcy, tak od XVII w. przybywają tu liczni pielgrzymi, aby pokłonić się św. Józefowi, którego wizerunek czczony jest w miejscowej kolegiacie.
Kobiety przy pustym grobie
Grupa znaków oznajmiających Zmartwychwstanie Jezusa jest znana wielu osobom wierzącym. Zaliczyć do niej możemy rany Chrystusa, które objawił uczniom podczas swojej wizyty w Wieczerniku (J 20,24-29). Ciało Jezusa miało cechy ciała uwielbionego, o czym przyjdzie jeszcze mi pisać przy innej okazji. Istnieją także inne przedmioty świadczące o tym doniosłym wydarzeniu. Wspomnieć wypada chociażby o materiale, w który zawinięte zostało umęczone ciało Jezusa, a które dzisiaj znamy jako Całun Turyński. Rzadziej jednak słyszymy o innych świadkach, ich powiązaniach w ramach biblijnej literatury oraz symbolice. Przyjrzyjmy się kilku z nim.
Wybrany przez Boga. Święty Józef oczami świętego kardynała Johna Henry’ego Newmana
Bóg ustanowił Józefa opiekunem dla Jezusa i Maryi, ponieważ zbadał jego serce i znalazł w nim ubóstwo, mądrość, sprawiedliwość oraz pragnienie spotkania z Nim. Józef w przeciwieństwie do większości ludzi żyjących w jego czasach, szczerze wzywał Boga, a historia, w której trzykrotnie objawił mu się Anioł Pański we śnie, wskazuje, że nie tylko sam do Niego przemawiał, ale potrafił słuchać – miał wyostrzony słuch na Słowo Boże – i w duchu posłuszeństwa natychmiast poddawał się Jego woli. Bóg, mając szczególne upodobanie w ludziach nieskalanych i prostego serca, stał się dla Józefa ucieczką, i to dosłownie, objawił On Świętej Rodzinie, jak ujść z życiem przed gniewem i zemstą Heroda. Takie myśli o św. Józefie nasuwa uważna lektura Psalmu 14, kiedy idąc za radą Newmana, pochylamy się nad jego treścią „powoli i pobożnie”, w kontekście życia naszego cieśli.
Armi Kuusela Wartość modlitwy różańcowej
W 2022 r. przeżywaliśmy 20. rocznicę listu apostolskiego ojca świętego Jana Pawła II Rosarium Virginis Mariae, który w całości jest poświęcony modlitwie różańcowej. Stanowi on kopalnię wiadomości dotyczących różańca i znakomicie służy pogłębieniu duchowemu.
Troska o sprawy Pana
Trudno uporządkować, co najbardziej uderza w tej perykopie, jakby każdy element opowieści celowo uderzał w zastane przez Pana Jezusa żydowskie obyczaje. Wydarzenie nie tylko wywracało tradycje panujące w Judei w I wieku, ale do dziś słowa Chrystusa wytrącają z równowagi niejedną osobę zajmującą się posługą w swojej rodzinie albo wspólnocie.
Marianna Popiełuszko
Nikt z nas nie rodzi się i nie wyrasta na pustyni czy bezludnej wyspie. Na to, kim jesteśmy przez całe życie, decydujący wpływ ma nasza rodzina i otoczenie. Jeśli prześledzimy biografie wielu osób zasłużonych dla Kościoła, uderza to, że wiele z nich wychowało się w środowisku bardzo religijnym, gdzie Bóg i wiara były postawione na pierwszym miejscu. Można by wymienić tu dziesiątki przykładów.
Błogosławione macierzyństwo Maryi
Matka Błogosławionego Macierzyństwa. Taki tytuł nosi sanktuarium w Krakowie z cudownym obrazem Matki Bożej Płaszowskiej. Co to znaczy, że macierzyństwo Maryi jest błogosławione?
Maciej: ten, który zastąpił zdrajcę
Wybrani przez Chrystusa apostołowie mają stanowić dwanaście filarów, na których pragnie On oprzeć swój Kościół. Tego Bożego zamysłu nie przekreśla zdrada Judasza, wykluczająca go spośród Dwunastu. Duch Święty wskazuje pozostałym uczniom Pana sposób uzupełnienia apostolskiego grona.
Przez boleść Twoją przy ucieczce do Egiptu
„Lisy mają nory i ptaki powietrzne – gniazda, lecz Syn Człowieczy nie ma miejsca, gdzie by głowę mógł oprzeć”. Te słowa z Łukaszowej Ewangelii odsłaniają przez nami prawdę o ziemskim życiu Jezusa, o Jego nieustannym byciu w drodze, braku własnego miejsca i osamotnieniu. Taki jest los Bożego Syna, z którym nieodłącznie spleciony jest także los Matki. Gdy rozważamy boleści Maryi, musimy pamiętać, że każde z Jej cierpień jest odbiciem cierpień Syna, że w Jej sercu rezonuje ból, którego doświadcza sam Chrystus.
Czy da się przygotować na śmierć?
Obecnie człowiek żyje w ciągle rozwijającej się pandemii lęku, strachu i niepokoju. Zatroskany o sprawy doczesne nie myśli o śmierci, a dzięki przeróżnym eksperymentom ma nadzieję, że sam zwycięży śmierć, przez co coraz bardziej upokarza ludzką godność.
Dlaczego pozostać w Kościele?
W ostatnim okresie wiele osób, szczególnie młodych, odwraca się od Kościoła. Nie ulega wątpliwości, że istnieją zarzuty, którym należy się przyjrzeć, zweryfikować, a nawet surowo ukarać osoby, które zawiniły. Jednak Kościół to coś więcej niż instytucja, niedoskonała jak ludzie. Zapytaliśmy kilka osób świeckich i duchownych o to, dlaczego według nich warto zostać w Kościele. W ten sposób dokładamy swoją cegiełkę w walce o tych, którzy wciąż szukają swojej drogi duchowej.
Na granicy wizji i malarstwa. Rogier van der Weyden i Tryptyk z Miraflores
Uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego to najwcześniej obchodzone święta w Kościele rzymsko-katolickim, od zawsze zajmujące pierwsze miejsce w hierarchii świąt roku kościelnego. Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa, jest Jego największym cudem, a zarazem stanowi centrum liturgii Wielkiej Nocy. Nie dziwi zatem fakt, że w prezbiteriach stawia się figurę Zmartwychwstałego Pana, często obok krzyża przepasanego czerwoną stułą. Zmartwychwstanie Chrystusa jest też często pojawiającym się motywem w sztuce – i zdecydowanie rzadziej – w literaturze.