Matka Miłosierdzia
Matka Miłosierdzia – tak często tytułował Maryję bł. Bartolo Longo, który sprowadził do Pompejów wizerunek Maryi z Dzieciątkiem, zwany współcześnie obrazem Matki Bożej Pompejańskiej.
Choć Bartolo Longo nie miał objawień, to był obdarzony niezwykłą, proroczą intuicją oraz pragnieniem uczynków miłosierdzia względem bliźnich. W młodości zajmował się chorymi w szpitalach, pocieszał ich i towarzyszył w modlitwie. Przejęty trudną sytuacją mieszkańców Pompejów, zorganizował dla nich rekolekcje, których ukoronowaniem było założenie wspólnoty różańcowej. Do tego jednak potrzebny był obraz Matki Bożej Różańcowej. Bartolo miał tylko jeden dzień na jego znalezienie.
13 listopada 1875 roku udał się do Neapolu. Niespodziewanie spotkał swojego kierownika duchowego, który powiedział mu o obrazie, który posiadała pewna zakonnica. Bartolo udał się po ten obraz, jednak kiedy go ujrzał, był zaskoczony. Pisał: „O mało się nie wystraszyłem… Było to stare, zniszczone malowidło. Twarz Maryi nie miała tego łagodnego, miłego wyrazu, jaki zazwyczaj widzimy na wizerunkach świętych”.
Nie miał wyjścia, wziął obraz i przekazał go woźnicy imieniem Angelo, aby ten zabrał go ze sobą, a sam pojechał pociągiem. Na miejscu ku swojemu zmartwieniu dowiedział się, że Angelo nie mógł inaczej przewieźć obrazu, jak tylko położywszy go na stercie końskiego gnoju…
Historia Sanktuarium w Pompejach Bartolo Longo
Nowenna pompejańska, Sanktuarium w Pompejach, Obraz Matki Bożej Pompejańskiej… Nie mielibyśmy tego bez Bartola Longo! Pozycja obowiązkowa dla każdego czciciela różańca. Jeśli chcesz poznać, kim był Bartolo Longo i o czym pisał, powinieneś poznać jego wielkie, poruszające dzieło życia. "Historia sanktuarium w Pompejach" to opis błogosławieństw i przewodnictwa Matki Bożej Pompejańskiej - tego, jak opuszczone i biedne Pompeje zamieniły się w kwitnące wiarą i miłosierdziem miejsce, z którego łaski zaczęły promieniować na cały świat!
Jezus Miłosierny
Przenieśmy się do celi zakonnej siostry Faustyny w Płocku 22 lutego 1931 roku. Siostrze objawia się Jezus w białej szacie, z prawą ręką wzniesioną do błogosławieństwa, a lewą dotykającą okolic serca. Z uchylonych szat rozbłyskują dwa wielkie promienie: czerwony i biały. Wtedy Jezus daje siostrze misję do wykonania: „Wymaluj obraz według rysunku, który widzisz, z podpisem: «Jezu, ufam Tobie». Pragnę, aby ten obraz czczono najpierw w kaplicy waszej i na całym świecie” (Dz. 47).
Wileńskiemu artyście, Eugeniuszowi Kazimierowskiemu, malowanie pierwszego obrazu Jezusa Miłosiernego zabiera pół roku. Do obrazu pozuje ks. Sopoćko, który – kiedy potrzeba konsultacji – dopytuje siostrę Faustynę o wskazówki. Kluczową potrzebą jest dodanie napisu „Jezu, ufam Tobie”, który ostatecznie trafia na ramę obrazu. W końcu 1934 roku obraz Jezusa według opisu siostry Faustyny jest już gotowy.
Jaka jest symbolika tego wizerunku? Zgodnie ze słowami Jezusa „dwa promienie oznaczają krew i wodę. Blady promień oznacza wodę, która usprawiedliwia dusze; czerwony promień oznacza krew, która jest życiem dusz… – Te dwa promienie wyszły z wnętrzności miłosierdzia Mojego wówczas, kiedy konające serce Moje zostało włócznią otwarte na krzyżu” (Dz. 299). „Spojrzenie Moje z tego obrazu jest takie jako spojrzenie z krzyża” (Dz. 326). Co to oznacza? To spojrzenie jest pełne bezinteresownej miłości dla grzesznika. Miłości tak wielkiej, że nie obawiała się krzyża.
Jezus zapowiada: „Przez obraz ten udzielać będę wiele łask dla dusz, a przeto niech ma przystęp wszelka dusza do niego” (Dz. 570). Siostra Faustyna otrzymała zapewnienie, że obraz ten pociągnie wiele dusz do Boga i przez niego miłosierdzie Boże działa w duszach (por. Dz. 1379). W kwietniu 1938 roku zapisała w „Dzienniczku”: „Dziś ujrzałam chwałę Bożą, która płynie z obrazu tego. Wiele dusz doznaje łask, choć o nich głośno nie mówią. Choć różne są koleje jego, Bóg otrzymuje chwałę przezeń, i wysiłki szatana, i złych ludzi rozbijają się i obracają w nicość. Mimo złości szatana, miłosierdzie Boże zatriumfuje nad całym światem i czczone będzie przez wszystkie dusze” (Dz. 1789).
Z czasem powstały inne wersje wizerunku Jezusa Miłosiernego, w tym ten najbardziej znany, znajdujący się w kaplicy klasztornej Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Krakowie-Łagiewnikach. I rzeczywiście, tak jak chciał Jezus, ten wizerunek staje się znany na całym świecie.
Zamów to wydanie "Królowej Różańca Świętego"!Orędzie miłosierdzia płynące z obrazu obejmuje każdego z nas, ale i każdy jest wezwany do czynów miłosierdzia. „Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny” (Łk 6,36). Jezus dał siostrze Faustynie taką wskazówkę: „Podaję ci trzy sposoby czynienia miłosierdzia bliźnim: pierwszy – czyn, drugi – słowo, trzeci – modlitwa; w tych trzech stopniach zawiera się pełnia miłosierdzia i jest niezbitym dowodem miłości ku Mnie. W ten sposób dusza wysławia i oddaje cześć miłosierdziu Mojemu” (Dz. 742).
MAREK WOŚ redaktor naczelny
Redaktor KRŚ, polonista, filmoznawca, edytor, ekonomista, człowiek od "brudnej roboty".
Wyszukaj jego teksty.
informacja
Wspieraj różańcowe inicjatywy
Czy wiesz, że poza czasopismem "Królowa Różańca Świętego" mamy wiele innych inicjatyw? Jeśli podoba Ci się nasza praca, to wspieraj nasze inicjatywy.
