Zakończyliśmy już pierwszą część cyklu „Kobiety w Biblii”, w której prezentowane były bohaterki ksiąg Starego Testamentu i Maryja, Matka Boga. Druga część cyklu rozpoczyna się dość niespodziewanie: nie będzie bowiem mowy o jedynie o kobietach, ale o małżeństwach. W kolejnych artykułach prezentować będziemy bohaterki Nowego Testamentu, m.in. Annę, Elżbietę, kobiety przy grobie Pańskim, Marię Magdalenę, czy Martę.
Tym, co odróżnia Nowy Testament od Starego w kwestii kobiet, jest to, że nie ma w nim dzieła, którego tytuł zwracałby szczególną uwagę na postać kobiecą, jak na przykład Księga Judyty czy Rut. Nie oznacza to jednak, że autorzy nowotestamentalni nie interesowali się losami kobiet. Takie stwierdzenie byłoby dość dziwne, ponieważ budowałoby nieufność wobec kobiet, czego brak w całym Nowym Testamencie. W całej historii biblijnej kobiety pełniły istotne funkcje, odgrywały główne role w wielu wydarzeniach – wspomnieć należy chociażby Maryję. Co ciekawe, jedną z ważniejszych kobiet w Nowym Testamencie jest… rodzący się Kościół, wspólnota chrześcijan. Ale jak to możliwe? W języku greckim słowo ἐκκλησία (czyt. Eklezja), które tłumaczymy jako wspólnota lub zgromadzenie, a w końcu – jako Kościół, jest rodzaju żeńskiego. Istnieje sporo przedstawień Kościoła jako kobiety, chociażby w rzymskich katakumbach. Często pojawiają się trudności w odróżnieniu na wspomnianych obrazach Maryi od Kościoła. Pomyłka w takim przypadku nie jest czymś złym, ponieważ to Maryja właśnie jest „figurą Kościoła”, a więc wzorem dla niego. I nie chodzi wcale o to, że Kościół nie jest dla mężczyzn. Kościół jako wspólnota ma otaczać matczyną opieką wszystkich swoich wiernych. To wielkie wyzwanie dla nas wszystkich, nie tylko przedstawicielek płci pięknej.
Mając na uwadze niedawno obchodzone święto Świętej Rodziny, postanowiłem drugą część cyklu rozpocząć od małżeństw opisanych na kartach Nowego Testamentu. Pojawiają się one jako wzór oraz jako przestroga dla podejmowanych przez nas działań, zwłaszcza w służbie Kościołowi. Ponadto małżeństwo to zalążek rodziny, podstawowa komórka społeczna, bez której nie może istnieć żadna społeczność, ani narodowa, ani na pewno globalna. Wypada więc zwrócić uwagę na dane nam przykłady świętych i grzesznych małżeństw oraz zastanowić się, w jaki sposób możemy skorzystać z ich przykładu.
reklama
Piękne różańce z kamienia
Piękne i wytrzymałe różańce z wzorem Matki Bożej Pompejańskiej. Znajdź coś dla siebie!
Pierwszą parą, która służy jako wzór do naśladowania, jest Akwila i Pryska (często nazywana również Pryscyllą). Kilkukrotnie wzmiankowani są w tekstach Nowego Testamentu. Małżeństwo towarzyszyło św. Pawłowi w jego podróży misyjnej po krajach w basenie Morza Śródziemnego. Podobnie jak on zajmowali się również wyrobem namiotów. Apostoł Narodów niejednokrotnie w swoich listach zwracał uwagę na ich wielką hojność i gościnność wobec współbraci w Chrystusie. Okres, w którym rodził się Kościół, nie należał do spokojnych, czego doświadczył Akwila wraz ze swoją żoną. Zostali oni wygnani za sprawą cesarza Klaudiusza i dekretu wydanego przez niego. Informuje o tym rzymski historyk Swetoniusz, pisząc, że przyczyną takiego stanu rzeczy były niepokoje wśród żydowskich wspólnot wywołane pojawieniem się niejakiego Chrestosa (Chrystusa). Trudno jednoznacznie określić, kiedy małżeństwo przeszło na chrześcijańską drogę życia. Wiemy jednak, że dzięki ich szczodrości i znakomitej postawie wielu chrześcijan mogło znaleźć schronienie w ich posiadłości w Rzymie oraz później w Koryncie, do którego podążyli wraz ze św. Pawłem. Istotna wzmianka na temat ich działalności pojawia się w osiemnastym rozdziale Dziejów Apostolskich: małżeństwo wspomogło w działalności wybitnego mówcę i uczonego żydowskiego, Apollosa. Znając jego dobre zamiary, skłonili go ostatecznie do przyjęcia wiary w Chrystusa i dalszej działalności misyjnej pośród wspólnot żydowskich i chrześcijańskich. Akwila i Pryska poświadczyli za nim, gdy chciał się udać w drogę do Achai, aby tam móc głosić słowo Boże. Postawa tego małżeństwa jest dla nas prawdziwym wzorem do naśladowania, kiedy chcemy kogoś przekonać do wiary w Jezusa. Nie sztuką jest komuś nakazać, by wierzył, lecz wielkim zadaniem jest nakłonić konkretną osobą poprzez swój przykład wiary, postawę godną chrześcijanina i prowadzenie się tak, by nikt nie miał wątpliwości, że wiara chrześcijańska jest warta przyjęcia i propagowania. Z wielką łatwością wydajemy sądy o niewierzących, lecz z trudnością przychodzi nam danie im przykładu życia prawdziwie chrześcijańskiego.
Zamów to wydanie "Królowej Różańca Świętego"!Druga małżeńska para, Ananiasz i Safira, to ludzie, których spotkała wielka tragedia. Czytając krótki fragment o ich życiu (Dz 5,1–11), możemy być zaskoczeni rozwojem sytuacji, bo przecież ci, którzy łożą na utrzymanie Kościoła, zostali zgładzeni. Nie wiemy za wiele o ich wcześniejszych perypetiach małżeńskich, choć przypuszczać należy, że z wielką ochotą i troską dbali o wspólnotę wiernych. Sprzedali oni swoje ziemie, a zysk ze sprzedaży przeznaczyli na rozwój gminy chrześcijańskiej. Spotkała ich jednak kara… Okazało się bowiem, że nie wszystkie uzyskane wpływy ze sprzedaży ziemi przeznaczyli na rozwój wspólnoty chrześcijańskiej. Nie byłoby w tym nic złego, gdyby nie to, że skłamali, jak oznajmił św. Piotr, przed Bogiem. Takie zachowanie było niedopuszczalne: pod płaszczykiem niesionej pomocy dopuścili możliwość oszustwa i kłamstwa. Nie chodzi wcale o to, że nie oddali wszystkiego, ponieważ nikt im tego nie nakazał. Publicznie okazali swoją hojność i zaufanie, jednak po kryjomu przywłaszczyli sobie pewną sumę, jakby ich ufność w Kościół nie była pewna. Ananiasz i Safira są symbolem grzechu, który określilibyśmy jako „prywatny”, taki, który nie jest znany naszym bliskim. Bóg zna jednak nasze drogi i myśli, czego dowodem jest kara, jaka spadła na tych, którzy popełnili grzech kłamstwa.
ANDRZEJ JĘDRZEJCZAK teolog
Doktorant teologii, pisze na tematy biblijne i o Ziemi Świętej.
Wyszukaj jego teksty.
informacja
Wspieraj różańcowe inicjatywy
Czy wiesz, że poza czasopismem "Królowa Różańca Świętego" mamy wiele innych inicjatyw? Jeśli podoba Ci się nasza praca, to wspieraj nasze inicjatywy.
