Rozważania różańcowe. Część chwalebna

Zachęcamy do modlitwy różańcowej z rozważaniami Magdaleny Buczek.

1. Zmartwychwstanie Pana Jezusa

„Po upływie szabatu, o świcie pierwszego dnia tygodnia przyszła Maria Magdalena i druga Maria obejrzeć grób. A oto powstało wielkie trzęsienie ziemi. Albowiem anioł Pański zstąpił z nieba, podszedł, odsunął kamień i usiadł na nim. Postać jego jaśniała jak błyskawica, a szaty jego były białe jak śnieg. Ze strachu przed nim zadrżeli strażnicy i stali się jakby umarli. Anioł zaś przemówił do niewiast: «Wy się nie bójcie! Gdyż wiem, że szukacie Jezusa Ukrzyżowanego. Nie ma Go tu, bo zmartwychwstał, jak powiedział. Chodźcie, zobaczcie miejsce, gdzie leżał. A idźcie szybko i powiedzcie Jego uczniom: Powstał z martwych i oto udaje się przed wami do Galilei. Tam Go ujrzycie. Oto, co wam powiedziałem». Pośpiesznie więc oddaliły się od grobu, z bojaźnią i wielką radością, i biegły oznajmić to Jego uczniom”. (Mt 28, 1–8)

Jezus trzy dni po swojej śmierci zmartwychwstał. Zwyciężył śmierć, grzech, szatana i otworzył bramy nieba. Ukazał się najpierw Marii Magdalenie, a potem uczniom, którzy w pierwszej chwili przestraszyli się. Nie mogli uwierzyć, że On naprawdę żyje. Tomasz przekonał się dopiero, gdy dotknął Jego ran, które pozostały po gwoździach i włóczni.

Panie Jezu, dziękujemy Ci za to, że mamy udział w Twoim zwycięstwie. Ty przez swoje zmartwychwstanie uświęcasz nas, dajesz nam nowe życie i siłę do pokonywania codziennych słabości i pokus. Chcemy być odważnymi świadkami Twojego zmartwychwstania, głosząc każdemu prawdę o tym, że żyjesz i jesteś obecny wśród nas.

Nabożeństwo pierwszych sobót z rozważaniami różańcowymi św. bp. J. S. Pelczara Józef Sebastian Pelczar

Nabożeństwo pierwszych sobót z pięknymi rozważaniami różańcowymi św. biskupa Józefa Sebastiana Pelczara oraz z tajemnicami światła!

Zobacz

2. Wniebowstąpienie Pana Jezusa

„Wtedy oświecił ich umysły, aby rozumieli Pisma, i rzekł do nich: «Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie, w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jerozolimy. Wy jesteście świadkami tego. Oto Ja ześlę na was obietnicę mojego Ojca. Wy zaś pozostańcie w mieście, aż będziecie przyobleczeni mocą z wysoka». Potem wyprowadził ich ku Betanii i podniósłszy ręce, błogosławił ich. A kiedy ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony do nieba. Oni zaś oddali Mu pokłon i z wielką radością wrócili do Jerozolimy, gdzie stale przebywali w świątyni, błogosławiąc Boga”. (Łk 24, 45–52)

Jezus po zmartwychwstaniu przez czterdzieści dni przebywał ze swoimi uczniami. Przygotowywał ich do swojego wniebowstąpienia, które było konieczne, by całkowicie wypełniła się Boża obietnica. Zapewnił także apostołów, że nie zostawi ich samych, ale pozostanie z nimi na zawsze. Posłał ich, aby szli na cały świat i głosili Ewangelię, czyniąc znaki w Jego Imię.

Panie Jezu, tak jak uczniowie obecni przy Twoim wniebowstąpieniu chcemy często patrzeć w niebo z radością i nadzieją, bo ono jest celem naszego życia. Ty przygotowałeś tam miejsce dla każdego z nas. Prosimy Cię, umocnij nas swoją łaską, abyśmy pozostali Ci wierni do końca i mogli cieszyć się przebywaniem z Tobą na wieki.

Królowa Różańca Świętego nr 22Zamów to wydanie "Królowej Różańca Świętego"!

…i wspieraj katolickie czasopisma!

Zobacz Zamów PDF

3. Zesłanie Ducha Świętego

„Kiedy nadszedł wreszcie dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić”. (Dz 2, 1–4)

Apostołowie potrzebowali mocy Ducha Świętego, Jego darów, by mogli owocnie wypełnić misję, do której Jezus ich powołał. Duch Święty, zstępując na nich, zabrał wszelki lęk, dał odwagę i rozpalił ich serca swoim Ogniem, Ogniem miłości i wiary, który nieśli w świat i przekazywali wszystkim napotkanym ludziom.

Duchu Święty, prosimy Cię, abyś zstąpił i wypełnił nas swoim światłem. Wiemy, że sami jesteśmy słabi, dlatego w naszym codziennym życiu potrzebujemy Twoich darów i natchnień do odważnego wyznawania wiary oraz wzrastania w miłości do Boga i ludzi. Kieruj naszym życiem, naszymi działaniami, by zawsze były poddane woli Bożej.


reklama

Nabożeństwo 20 sobót
Różaniec pompejański, © Fot. arch. red.

Piękne różańce z kamienia 

Piękne i wytrzymałe różańce z wzorem Matki Bożej Pompejańskiej. Znajdź coś dla siebie!

Zobacz tutaj


4. Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny

„Wtedy Maryja rzekła: «Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy. Bo wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej. Oto bowiem błogosławić mnie będą odtąd wszystkie pokolenia, gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny. Święte jest Jego Imię»”. (Łk 1, 46–49)

Bóg wziął Maryję z duszą i ciałem do nieba. Uczynił to nie tylko dlatego, że była Matką Jego Syna, ale by nagrodzić jej pokorę i całkowite posłuszeństwo w pełnieniu Jego woli. Od tego momentu Maryja, jako Matka wszystkich ludzi, wstawia się u Boga za każdym swoim dzieckiem i otacza je płaszczem swej opieki.

Maryjo, dziękujemy Ci za to, że orędujesz za nami w niebie, a równocześnie jesteś tak blisko każdego z nas, jak najlepsza Matka. Cieszysz się naszymi radościami, pocieszasz, gdy jest nam ciężko i uczysz ufania Bogu w każdej sytuacji. Bądź dla nas wzorem i prowadź nas najbezpieczniejszą drogą do nieba.

5. Ukoronowanie Najświętszej Maryi Panny

„Potem wielki znak się ukazał na niebie: Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu”. (Ap 12, 1)

Maryja, jako Matka Jezusa, Króla Wszechświata, jest Królową nieba i ziemi. Ale jej królowanie i władza jest zupełnie inna od panowania ziemskich władców. Ona nadal pozostaje pokorną Służebnicą, która nie pragnie zaszczytów, ale wszelką chwałę oddaje Bogu. Z miłością i troską zwraca się do nas, swoich dzieci i poddanych. Chce naszego szczęścia, które w pełni odnajdziemy tylko wtedy, gdy będziemy blisko Boga.

Nasza Matko i Królowo, oddajemy się pod Twoją opiekę i pragniemy, abyś królowała w naszych sercach. Twoja wielkość ukryta jest w cnocie pokory i służby pełnionej z miłością. Ukształtuj nas na Twoje podobieństwo. Niech przez Twoje królowanie w naszym życiu, rodzinach, ojczyźnie i świecie rozszerza się Królestwo Twojego Syna, Jezusa.

Magdalena Buczek

MAGDALENA BUCZEK dziennikarka

Założycielka Podwórkowych Kół Różańcowych.
Wyszukaj jej teksty.


informacja

Wspieraj nas na wdowi grosz
Wspieraj różańcowe inicjatywy

Czy wiesz, że poza czasopismem "Królowa Różańca Świętego" mamy wiele innych inicjatyw? Jeśli podoba Ci się nasza praca, to wspieraj nasze inicjatywy.

Wybierz i wesprzyj projekt!


4.7 41 głosów
Oceń ten tekst
Powiadamiaj mnie o odpowiedziach
Powiadom o
guest
7 komentarzy
najstarszy
najnowszy oceniany
Inline Feedbacks
View all comments
Teresa
Teresa
29 maja 2020 20:45

Bardzo piękne i pobudzające do refleksji rozważania – dziękuję w imieniu tych, których wiara trochę osłabła.

Małgorzata
Małgorzata
19 lipca 2020 15:26

bardzo ładne rozważania

Waldemar
Waldemar
26 sierpnia 2020 16:18

Bardzo podoba mi się ta strona. Można wiele skorzystać dla swojego dobra duchowego

Królowa Różańca Świętego
Admin
Królowa Różańca Świętego
26 sierpnia 2020 22:36
Reply to  Waldemar

Dziękujemy!

Magdalena
Magdalena
2 grudnia 2021 16:29

Bardzo ładnie opisane, szeroko i konkretnie ,z naszymi intencjami. Rozważam odmawiając Nowennę Pompejańską, dziękuję

Jerzy
Jerzy
1 kwietnia 2022 23:55

Dziękuję za piękne rozważania.

Bogusława
Bogusława
14 maja 2023 08:04

Bardzo mi się podoba ten tekst. Odmawiam poraz drugi nowennę pompejańską i korzystam z tych rozważań.

7
0
Czy podoba Ci się ten tekst? – Zostaw opinię!x