Ołtarz z cudownym obrazem

Ołtarz z cudownym obrazem. © Fot. Marek Woś

Matka Boża Niepokalana w Górce Klasztornej

Wyjątkowe położenie wśród krajeńskich jezior i lasów, sięgająca XI wieku tradycja kultu maryjnego, dziedzictwo trzech wspólnot zakonnych (augustianów, bernardynów i misjonarzy Świętej Rodziny) oraz tragiczne wydarzenia z okresu II wojny światowej wpłynęły na ukształtowanie duchowo-kulturowego oblicza najstarszego polskiego sanktuarium, zlokalizowanego w Górce Klasztornej.

Nowy Rok 2022

Błogosławionego 2022 roku!

Kochani Czytelnicy!

Ostatnie dwa lata były dla wielu latami „dziwnymi”. Dotknęło nas sporo ograniczeń. Mimo to stale i wytrwale modliliśmy się na różańcu, aby przetrwać ten czas. 

W nadchodzącym roku 2022 prośmy Boga o łaskę zdrowia: nie tylko tego fizycznego, ale i duchowego. Oby ustępujące choroby i restrykcje przyczyniły się do powrotu wspólnych spotkań, rekolekcji, pielgrzymek i innych aktywności religijnych.

Niech nasza Patronka, Matka Boża Pompejańska, wyprasza nam potrzebne łaski!

Marek Woś z redakcją 

ks. Roman Kot

ks. Roman Kot. © Fot. Marek Woś

Dokonały się… łaski i cuda

Jesteśmy po uroczystościach wmurowania kamienia węgielnego kościoła pw. Matki Bożej Pompejańskiej na warszawskiej Pradze. Powstaje nowy kościół. Dlaczego w tym miejscu? 

Zaczęło się to w 2016 r., na osiedlu Żerań powstawało coraz więcej bloków, chociaż na początku było więcej domów jednorodzinnych. Przyszedłem tu w roku 2016, a pierwsza msza święta odbyła się pod gołym niebem 4 września, bo na początku nie mieliśmy żadnej kaplicy. Był oczywiście plac zakupiony przez Kurię, stał tam dom jednorodzinny, w którym zamieszkałem. 

Sanktuarium w Górce Duchownej

Sanktuarium w Górce Duchownej. © Fot. Marek Woś

Matka Pocieszenia w Górce Duchownej

Kulturę duchową południowej Wielkopolski kształtowali od XI wieku benedyktyni z opactwa w Lubiniu. Ewangelizowali mieszkańców, gromadzili i przepisywali księgi liturgiczne, prowadzili szkołę i szpital dla ubogich. Krzewili także kult maryjny, czego wyrazem stało się utworzenie na przełomie XIV i XV wieku nowego ośrodka pątniczego w Górce Lubińskiej (Mniszej), zwanej potem Duchowną – wsi należącej do opactwa.

Litwa

Litwa. © Fot. K.Jędrzejewski

Gościnność cz. 4. Litwa 2002

W poprzednich artykułach pisałem o gościnności, z którą spotykałem się w czasie mojej pierwszej pielgrzymki do Ziemii Świętej w 2000 roku. A ostatnio – o tureckiej Antiochii, którą uważam za jedno z najbardziej gościnnych miast. Dzisiaj napiszę o Litwie i o Wilnie, w którym spotkałem się z podobnym przyjęciem; gościłem tam w czasie mojej pielgrzymki w 2002 roku. Chciałem wtedy iść przez Litwę, Łotwę, Rosję, Finlandię i Norwegię na Nordkapp – najdalej na północ wysunięty przylądek Europy. Jednak trudności wizowe ze strony Rosji uniemożliwiły mi to i ostatecznie popielgrzymowałem tylko po sanktuariach na terenie Litwy.

Sanktuarium w Warszawie

Sanktuarium w Warszawie. © Fot. Marek Woś

Warszawskie sanktuarium świętej Faustyny

Święta Faustyna Kowalska uświęciła swą obecnością i działalnością Płock, Wilno, Kraków i kilkanaście innych miejscowości, w których przyszło jej żyć i pracować. Jednak duchowa droga wizjonerki rozpoczęła się w Warszawie, w domu generalnym Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia. Założony w II połowie XIX wieku i doświadczony okrutnie podczas okupacji kompleks klasztorny odżywa obecnie jako sanktuarium Apostołki Bożego Miłosierdzia.

Kościół w Korczynie

Kościół w Korczynie. © Fot. Marek Woś

Sanktuarium w Korczynie

Społeczność podkrośnieńskiej Korczyny niezwykle wiele zawdzięcza swemu rodakowi, św. Józefowi Sebastianowi Pelczarowi (1842-1924). Jako rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego, poseł do Sejmu Krajowego i biskup przemyski nie zapomniał o swej rodzinnej miejscowości. Kiedy konsekrował w 1914 roku nowo wybudowany kościół, nikt z zebranych nie przypuszczał, że dziewięćdziesiąt lat później świątynia otrzyma status sanktuarium najsłynniejszego korczynianina.

Święta Rodzina

Ojcowskim sercem umiłował…

Święty Józef dla nas, współczesnych katolików, to bliski, znany i często przyzywany Święty. Od wieków utrwalił się pogląd, nazwijmy go już więc tradycją, że imię św. Józefa oznacza człowieka pracowitego, odpowiedzialnego i opiekuńczego. Te cechy miał święty, dlatego w tajemnicy obcowania świętych ma moc udzielać tych cnót swoim imiennikom. Zresztą już w starożytności nadać imię – znaczyło określić sens życia człowieka, nazwać jego przeznaczenie. Ewangelie odkrywają przed nami zalety świętego Józefa i to właśnie w ich treści ma swoje źródło zażyłość ludu Bożego z nim. 

Sławomir Zatwardnicki

Ratunku wypatrujemy w Maryi

O współczesnej mariologii rozmawiamy ze Sławomirem Zatwardnickim, adiunktem na Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu, wykładowcą, autorem wielu artykułów oraz dziewiętnastu książek, w tym wydanej ostatnio „Msza. Dlaczego nie?”. Nasz rozmówca jest zaangażowany w działalność ewangelizacyjno­-formacyjną, odpowiedzialny za jedną z filii Szkoły Życia Chrześcijańskiego …

Przeczytaj

Zaproszenie do Wielkiej Nowenny!

Zapraszam Cię do odbycia miesięcznego nabożeństwa na podstawie książki ks. Nicoli Ricciego „Wielkość św. Michała Archanioła”. Udział jest darmowy, dla każdego!