„Życzę sobie, aby każdego roku w dniu 8 grudnia, w południe obchodzono Godzinę Łaski dla całego świata. Dzięki modlitwie w tej godzinie, ześlę wiele łask dla duszy i ciała. Będą masowe nawrócenia.”
Te słowa Maryja przekazała pielęgniarce Pierinie Gilli 8 grudnia 1947 r. Działo się to w Montichiari we Włoszech. Matka Boża objawiała się jako Rosa Mystica, czyli Róża Duchowna. Powiedziała też, że:
„Dusze zatwardziałe i zimne jak marmur poruszone będą łaską Bożą i znów staną się wierne i miłujące Boga. Jest moim życzeniem, aby ta Godzina była rozpowszechniona. Wkrótce ludzie poznają wielkość tej Godziny Łaski. Jeśli ktoś nie może w tym czasie przyjść do kościoła, niech modli się w domu.”
Wezwanie to mówi o pięknie ducha Maryi. Jak róża uchodzi za królową kwiatów, tak Maryja jest Królową ludzkości. Tytuł Róży Duchownej w odniesieniu do Matki Najświętszej pojawił się we wczesnym średniowieczu. Do liturgii maryjnej został wprowadzony w drugiej połowie XVI w., kiedy to papież Grzegorz XII ustanowił święto Matki Bożej Różańcowej. Kwiat rajskiej róży, a więc mistycznej i niewiędnącej, jest symbolem wszystkich przywilejów i cnót Bogarodzicy, a zwłaszcza Jej miłości do Boga i ludzi. Maryja objawiła się w białym płaszczu przyozdobionym trzema różami: białą, czerwoną i złotą. Biała róża oznacza Niepokalane Poczęcie Matki Bożej, czerwona mówi o Niej, iż jest Bolesną Królową i Matką Miłosierdzia, a złota przypomina, że przysługują Jej tytuły Królowej Nieba i ziemi oraz Matki Kościoła. W kolejnych objawieniach Maryja nazwała różami oddane sobie dusze. Róża biała na płaszczu Maryi oznacza dusze żyjące duchem modlitwy. Róża czerwona dusze pokutujące i gotowe do ofiar. Złota róża oznacza dusze żyjące duchem wynagradzającym za grzechy i niewierności. Już w pierwszym objawieniu z wiosny 1947 r., Matka Boża nawiązała do tych dusz, mówiąc do Pieriny tylko trzy słowa: „Modlitwy, wynagrodzenia, pokuty”. W drugim objawieniu, danym 13 czerwca 1947 r. Róża Duchowna mówiła:
„Nasz Pan posyła Mnie, abym objawiła nowe nabożeństwo dla wszystkich instytutów męskich i żeńskich, zgromadzeń zakonnych i kapłanów diecezjalnych. Tym instytutom, zgromadzeniom i kapłanom, którzy Mnie szczególnie czcić będą, obiecuję specjalną opiekę, rozwój i rozkwit duchownych powołań, ograniczenia zdrad powołania i wielką świętość w służbie Bogu. Życzę sobie, aby trzynasty dzień każdego miesiąca był obchodzony jako dzień Maryjny, do którego winno trwać przygotowanie w modlitwie przez 12 poprzedzających go dni.
W tym dniu ześlę na te wszystkie instytuty religijne, zgromadzenia zakonne i kapłanów, od których doznam czci, bezmiar łask i obdarzę ich wszystkich wielką świętością stanu. Życzę sobie, aby 13 lipca każdego roku poświęcony był czci Róży Duchownej – Rosa Mystica”. Gdy pielęgniarka zapytała o cud, który miałby być dowodem prawdziwości tych słów, usłyszała następującą odpowiedź: „Najbardziej oczywisty cud będzie polegał na tym, że dusze, poświęcone Bogu, które od dawna, a szczególnie w czasie wojny stały się oziębłe i niewierne swemu powołaniu, zdradzając je nawet; duchowni, którzy przez swoje wielkie winy sprowadzili kary Boże i ucisk, jaki obecnie dokonuje się w Kościele – ci wszyscy zaprzestaną Boga ciężko obrażać. Pierwotny duch ich świętych założycieli ożyje w nich na nowo”.
Maryja Róża Duchowna - Objawienia w Montichiari-Fontanelle ks. Alfons Maria Weigl, o. Thaddäus Laux, Stanisława Gamrat
Książka przedstawia historię oraz treść objawień Maryi w Montichiari-Fontanelle oraz towarzyszące im okoliczności (cud słońca, uzdrowienia). Ponadto zawiera krótką biografię widzącej, Pierini Gilli.
Objawienia dane siostrze Pierine trwały z przerwami od 1947 do 1976 roku. 15 sierpnia 2000 r. biskup Brescii, ks. Giulio Sanguinetti, uznał kult Matki Bożej w Montichiari. Grób wizjonerki, źródło w Fontanelle oraz świątynia w Montichiari są odwiedzane rocznie przez ponad 100 000 pielgrzymów.
Również i my możemy stać się różami Matki Bożej. Maryja prosi nas o to w swych licznych objawieniach, prosi przez łzy. W czasie procesji w Fontanelle w listopadzie 1985 r. z kilku małych figur Róży Duchownej płynęły obficie łzy, czego świadkami było wielu uczestników nabożeństwa, a 8 XII 1985 r. płakała także drewniana statua Róży Duchownej w katedrze w Montichiari. Nie pozostawajmy obojętni na te znaki. Modlitwa, wynagradzanie i pokuta – o to prosi nas Róża Duchowna w Montichiari. W Polsce objawienia te są wciąż mało znane. Dlatego nasze wydawnictwo wydało książkę na ten temat pt.: „Płacząca Róża Duchowna w Montichiari. Historia objawień.” (zob. str. 22). Zachęcamy do zapoznania się z tymi niezwykłymi wydarzeniami i ich znaczeniem dla świata.
Jak godnie przeżyć Godzinę Łaski 8 grudnia?
- Jeśli to możliwe, módl się w kościele, np. w miejscach wieczystej Adoracji Najświętszego Sakramentu, od 12–13.
- Zacznij modlitwę od wzbudzenia w sobie nadziei na spełnienie słów Maryi, która obiecała skruszyć serca zatwardziałych grzeszników.
- Módl się szczególnie za kapłanów, także tych, którzy porzucili Kościół, bo to o nich szczególnie prosi Maryja w objawieniach w Fontanelle.
- Proś z wiarą o łaskę nawrócenia dla zatwardziałych grzeszników!
- Zachęć do tego nabożeństwa inne osoby. Dziel się tą informacją oraz przesłaniem Maryi!
W ten dzień szczególnie módlmy się w intencji nawrócenia zatwardziałych grzeszników, a szczególnie kapłanów, którzy porzucili swój stan. Takie jest bowiem przesłanie, więcej, wręcz polecenie Maryi.
Przygotowaliśmy osobną stronę: 8grudnia.rosemaria.pl, gdzie można przeczytać wiele informacji nt. Godziny łaski. Dodatkowo, w naszym sklepiku – tutaj – jest dostępna książka o objawieniach Maryi w Montichiari i godzinie łaski. Spore jej fragmenty można przeczytać na podanej wcześniej stronie: 8grudnia.rosemaria.pl. W książce jest cała historia objawień, cuda Maryi (m.in. cuda słońca, uzdrowienia, nawrócenia), przesłanie z Montichiari, modlitwy, także na Godzinę Łaski.
red.
Książka o godzinie łaski 8 grudnia dostępna na: http://www.rosemaria.pl