Co wydarzyło się w Gietrzwałdzie?

W archidiecezji warmińskiej leży Gietrzwałd, jedyne miejsce w Polsce, które Kościół zatwierdził jako miejsce autentycznych objawień Maryi. Objawienia te trwały od 27 czerwca do 16 września 1877 roku.

Dwie nastoletnie dziewczynki, Justyna Szafryńska i Barbara Samulowska, stały się narzędziem w ręku Maryi, która objawiła się na starym klonie, aby przekazać następujące słowa: „Jestem Najświętsza Panna Maryja – Niepokalane Poczęcie! Życzę sobie, abyście codziennie odmawiali różaniec!”.

Wieść o objawieniach rozniosła się szerokim echem w okolicy, będącej pod zaborem pruskim, i budziła ciekawość. Tłumy wiernych zaczęły odwiedzać Gietrzwałd, a nawet prosić widzące o zadawanie pytań Matce Bożej. Wśród licznych pytań kierowanych do Maryi, pojawiły się również i te, które były niezwykle istotne dla zniewolonych Polaków: „Czy Kościół w Królestwie Polskim będzie oswobodzony? Czy osierocone parafie na południowej Warmii wkrótce otrzymają kapłanów?”. Maryja odpowiedziała: „Tak, jeśli ludzie gorliwie będą się modlić, wówczas Kościół nie będzie prześladowany, a osierocone parafie otrzymają kapłanów”. Podczas ostatniego objawienia Matka Boża rzekła: „Nie smućcie się, bo ja zawsze będę przy was”.

Objawienia na Warmii przyniosły duchową i moralną odnowę narodu; powstawały różne stowarzyszenia o charakterze religijnym i bractwa różańcowe, budowano kapliczki ku czci Maryi. O tym błogosławionym czasie ks. A. Weichsel, ówczesny proboszcz Gietrzwałdu, napisze później następująco: „nie sama tylko moja parafia, ale też cała okolica stała się pobożniejsza po objawieniach. Dowodzi tego wspólne odmawianie różańca świętego po wszystkich domach, wstąpienie do klasztoru bardzo wielu osób, regularne uczęszczanie do kościoła”.